فصلنامه تخصصی سبک شناسی نظم و نثر فارسی (بهار ادب)
سال 9، شماره 4، زمستان 95 ، شماره پی در پی 34

بررسی موادی از منشور بین المللی حقوق بشر در سبک خراسانی

صفحه (0 - 0)
زهره اسدی، کامران پاشایی فخری (نویسنده مسئول)، پروانه عادل زاده
تاریخ دریافت مقاله :
تاریخ پذیرش قطعی مقاله :

چکیده
در طول تاریخ، مذاهب و مکاتب به طرح نظریه های خود درباره حقوق برابر انسانها پرداخته و سعی در اجرای عدالت مورد نظر خود داشته اند. تلاشهایی که در چند قرن اخیر انسجام یافته در نهایت با تصویب منشور بین المللی حقوق بشر در سال 1946 وارد مرحله نوینی شده است. در این مقاله که به بررسی مفهوم حقوق بشر در سبک خراسانی میپردازد، موادی از منشور در آثار شاعران این سبک بررسی شد. آنچه به دست آمد، نشان دهنده این است که ایرانیان در طول تاریخ، چه بسا، با وجود داشتن نظریه ها و قوانین دینی و اجتماعی قوی در زمینه عدالت و حقوق انسان، در عمل، از معیارها و ارزشها دور شده اند و کم نیستند روزگارانی که در حق هم اجحاف کرده اند. مواردی چون شکنجه های ظالمانه، تبعیض نژادی و طبقاتی، عدم آزادی عقیده، عدم تاثیرگذاری مردم در حکومت و انتخاب حاکمان، پاسخگو نبودن حکام در برابر اعمال خود، نبود حق برابر برای زنان و... جزو مواردی هستند که در اشعار دوره مورد نظر مصادیق فراوانی دارد. البته در حیطه اعتقاد و عمل موارد قابل قبول نیز قابل توجه هستند.

کلمات کلیدی
سبک خراسانی , حقوق بشر , عدالت