فصلنامه تخصصی سبک شناسی نظم و نثر فارسی (بهار ادب)
سال 3، شماره 4، زمستان 89 ، شماره پی در پی 10

عنصر غالب «درد» در مصیبت نامه ، یکی از مختصات سبکی عرفان عطار

صفحه (0 - 0)
سبیکه اسفندیار
تاریخ دریافت مقاله :
تاریخ پذیرش قطعی مقاله :

چکیده
یکی از ویژگیهای فکری عطار که سبک عرفان او را از سبک شعری سایر شعرای عرفانی ممتاز میکند، کاربرد خاص عطار از مفهوم درد است. دراغلب متون نظم و نثر عرفانی، درد همان طلبست که اولین وادی سلوک محسوب میشود؛ درحالیکه عطار بخصوص در مثنوی مصیبت نامه، تشخص ویژه ای به این مفهوم داده است و آن را پیش از مقام طلب، نیرو محرکۀ سالک در سیر کمالی دانسته و درد را از آغاز تا پایان منظومه، بمثابۀ پیری درونی و هدایت کننده که به اصل مطلق متصلست، مورد تأکید قرار داده است. در این مقاله سعی میشود که کاربردهای خاص و متنوع عطار از مفهوم درد، بعنوان یکی از خصیصه های سبک شخصی شعر او مورد بررسی قرارگیرد و این مفهوم که عطار در حیطۀ آن نظریه پردازی کرده است، بعنوان عنصر غالب در سیر کمالی سالک مصیبت نامه تبیین شود.

کلمات کلیدی
مصیبت نامه , عطار , سبک شخصی , درد