فصلنامه تخصصی سبک شناسی نظم و نثر فارسی (بهار ادب)
سال 2، شماره 2، تابستان 88 ، شماره پی در پی 4

سیمای امام رضا (ع) در شعر پارسی

صفحه (0 - 0)
روح الله هادی
تاریخ دریافت مقاله :
تاریخ پذیرش قطعی مقاله :

چکیده
دوستداری اهل بیت پیامبر (ص) برای ایرانیان ماجرایی به بلندی روزگاران است. عشقی است که تا قیام قیامت رنگ خاموشی نخواهد دید و هر جا که بهانه ای و مجالی برای عرضه بیابد ، با تمام قامت خویش جلوه گری می کند . از این روی هرکس اندکی در زندگی ما تأمل کند مظاهر این ایمان و ارادت را در نامگذاری ها ، شادی ها ، غم ها و.... باز خواهد یافت. در میان فرزندان رسول خدا (ص) امام هشتم شیعیان(ع) بیش از هزار سال است که مهمان سرزمین ایران و پناهگاه ایرانیان است. درد هایشان را با وی در میان نهاده و شادیهاشان را با وی قسمت کرده اند ؛ هرگاه که توفیقی داشته اند به زیارتش شتافته و بر آستان بلندش عرض ارادت کرده اند . این ایمان عشق و ارادت در هنر ایرانیان و خصوصا شعر فارسی که جان مایه آنان بوده جلوه گر است و این نوشتار می کوشد تا اندکی از این فضیلت بزرگ را از آغاز شعر فارسی تا روزگار جامی باز نماید.

کلمات کلیدی
امام رضا , شعر فارسی , سنایی , اهل بیت , ذوالفقار شروانی , جامی