فصلنامه تخصصی سبک شناسی نظم و نثر فارسی (بهار ادب)
سال 4، شماره 4، زمستان 90 ، شماره پی در پی 14

شیوه و سبک قصه گویی و شخصیت پردازی در کلیله و دمنه

صفحه (0 - 0)
پروین دخت مشهور،زهرا شاهسونی
تاریخ دریافت مقاله :
تاریخ پذیرش قطعی مقاله :

چکیده
از آنجا که کتاب کلیله و دمنه ، از کتب اخلاقی و تعلیمی در حکمت عملی و شیوه تدبیر است ، سعی نویسنده بر این بوده که در قالب قصّه ها ، حکایتها و تمثیلها به بیان پند و اندرز و گوشزد کردن مسائل اخلاقی و همچنین تشریح افکار و اندیشه های خود بپردازد. بکارگیری سبک قرن ششم و آوردن شیوه قصّه در قصّه ، باعث شده است که قصّه ها و تمثیلهای کلیله و دمنه از کثرت و تنوّع کاربرد شخصیّت چه انسانـی و چه حیوانـی برخوردار شود ؛ چرا که پایه و اساس هر داستانی را شخصیّتهای آن تشکیل میدهد که خود عامل یا معمول رخدادها هستند . در این نوع سبک قصّه گویی ، کوتاه بودن حکایتها و نبود فرصت کافی برای پرداخت شخصیّتها ، پرداختن به محتوا در درجه اوّل و اهمّیّت ندادن به ویژگیهای ظاهری قصّه بوضوح دیده میشود و میتوان گفت که اکثر شخصیّتها ، شخصیّتهای ساخته شده توسّط نویسنده هستند .در این مقاله، نگارنده کوشیده است سبک قصّه گویی و پردازش شخصیّتها را در کلیله و دمنه با سنجش آن در معیارهای سبکی مدرن مورد بررسی قرار دهد .

کلمات کلیدی
قصّه , شخصیّت , شخصیّت پردازی , کلیله و دمنه