فصلنامه تخصصی سبک شناسی نظم و نثر فارسی (بهار ادب)
سال 6، شماره 2، تابستان 92 ، شماره پی در پی 20

مقاله بیست و نهم

صفحه (0 - 0)
شهرام کارگر
تاریخ دریافت مقاله :
تاریخ پذیرش قطعی مقاله :

چکیده
عروض و قافیه از علوم ادبی و ابزار ارزشیابی شعر از نظرگاه فرمالیستی و مهمترین محکهای نقد موسیقایی شعر بشمار میروند. این علوم به عنوان دو واحد درسی در مقطع کارشناسی رشتۀ ادبیات فارسی گنجانده شده، به خاطر کاربردی بودن واهمیت زیادشان هر ساله در مقاطع و کنکورهای مختلف چندین پرسش از آنها طرح میگردد. بنابراین در پذیرش داوطلبان در آزمون سهم بسزایی دارند. با آگاهی از این مهم و بازارگرمی کتابهای کمک آموزشی، مؤسسات مختلف شتابزده، مبادرت به تهیۀ کتابهایی جهت راهنمایی علاقه and not;مندان تحصیل مینمایند و موارد مهم و پرسش و پاسخهای آزمونهای مختلف را غیر کارشناسانه و گهگاه متناقض ارائه میکنند. این نگرش ناروشمند سبب آموزش نادرست و سردرگمی و بی and not;انگیزگی گروه زیادی از دانش and not;پژوهان ادبیات میگردد. نگارنده با هدف آگاهسازی ادب and not;پژوهان نسبت به نشر ناروشمند اینگونه آثار، برآن است تا مباحث عروض و قافیه یکی از این مجموعه and not;ها را بررسی and not;نماید و نادرستیهای آشکار و فراوان آن را بابهره and not;گیری از منابعی که در راستای آزمون دکتری حائز اهمیت هستند، نشان داده و پاسخ دهد.

کلمات کلیدی
عروض , قافیه , وزن , رکن , شعر فارسی