فصلنامه تخصصی سبک شناسی نظم و نثر فارسی (بهار ادب)
سال 6، شماره 2، تابستان 92 ، شماره پی در پی 20

بررسی قدرت عشق و ایمان در مثنوی در مطابقت با روانشناسی فکر

صفحه (0 - 0)
فاطمه کریمی تارقلی
تاریخ دریافت مقاله :
تاریخ پذیرش قطعی مقاله :

چکیده
علم روانشناسی بویژه در عصر معاصر به این نتیجه رسیده است که بسیاری از قدرتها و نیروهای درمانی تفکر را نشناخته است به همین دلیل در این اواخر کتابهای فراوانی در خصوص یافته های روانشناسان و متفکرین غربی و شرقی نگاشته شده است. یافته هایی که در آن درمان بسیاری از بیماریهای جسمی و روحی فرد را تهذیب نفس و پاکسازی وی از رذائل اخلاقی میداند از سوی دیگر با مطالعه مثنوی درمی یابیم که این منظومه تعلیمی علاوه بر بیان مسائل عرفانی و زیبائیهای ادبی می تواند منبع غنی در ارتباط با ادراک مباحث روانشناسی، قدرتها و نیروهای بیکران اندیشه و ضمیر باطن باشد. چرا که مثنوی منظومه ای است که در سایه آموزه های اخلاقی، چگونگی بهره برداری از اندیشه والا، رفع تفکر زائد و چگونگی رسیدن به عظمت انسانی را نیز می آموزد. مجموعه عقایدی که منطبق با روانشناسی تفکر معاصر است و میتوان برای هر یافته علمی سندی برتر از مثنوی ارائه کرد.روش پژوهش در این مباحث تحلیل تطبیقی است و پرسش اصلی بررسی دو نیروی برتر و موثر در تفکر والا یعنی نیروی عشق و نیروی ایمان از دیدگاه روانشناسی تفکر و مثنوی مولوی میباشد. همچنین تأثیرات این دو نیرو همراه با نتیجه گیری مورد بررسی و مقایسه قرار گرفته است.

کلمات کلیدی
تفکر , روانشناسی , مثنوی , عشق , ایمان