فصلنامه تخصصی سبک شناسی نظم و نثر فارسی (بهار ادب)
سال 6، شماره 4، زمستان 92 ، شماره پی در پی 22

شاهنامه و مدیریت اقتضایی

صفحه (0 - 0)
مه دخت پورخالقی چترودی،شیرین صمصامی
تاریخ دریافت مقاله :
تاریخ پذیرش قطعی مقاله :

چکیده
نظریه and not;پردازان علم مدیریت این علم را به چهار نوع مدیریت کلاسیک، نئوکلاسیک، سیستمی و اقتضایی تقسیم میکنند. مدیریت امروزی براساس جهتگیری وضعی و اقتضایی(contingency management) است؛ یعنی تلاش میکند راهکا and not;رهای مدیریتی را با نیاز منحصر به فرد اوضاع سازگار و در موقعیتهای ویژه روش خاص انتخاب کند.نظریه and not;پردازان مدیریت اقتضایی روش اصولگرایی- یعنی اصول مدیریت در تمام جهان یکسان است- را نفی میکنند و معتقدند آنچه مدیر در اجرا انجام میدهد، تابع شرایط است. طبق اصول این نظریه، مطلوب بودن شیوه and not;های مدیریت بستگی به موقعیت دارد؛ زیرا شیوه and not;ای که در یک موقعیت، مطلوب است ممکن است در موقعیت دیگری نامطلوب باشد. از این رو، به این نظریه نگرش موقعیتی نیز گفته شده است.در این جستار به بررسی دیدگاههای مدیریتی فردوسی پرداخته و به این نتیجه رسیده and not;ایم که فردوسی با تبحر خاص یک مدیر مدرن، با اصول آخرین حلقۀ این علم آشناست و بصورتی فعال درصدد است تا بهترین تصمیم را، متناسب با شرایط موجود، اجرایی کند و با احاطۀ کامل بر اوضاع حاکم، افراد را با توجه به نیازشان برانگیزد و در شرایط به ظاهر مشابه، تصمیمات متفاوت و متناسب بگیرد. دیدگاههای برجسته وممتاز و مدیریت برتر منش و اقتضایی او، میتواند الگویی قابل ملاحظه برای مدیران امروزی باشد.

کلمات کلیدی
شاهنامه , فردوسی , مدیریت , مدیریت اقتضایی