- تعداد نمایش : 767
- تعداد دانلود : 691
- آدرس کوتاه شده مقاله: https://bahareadab.com/article_id/1175
- کد doi مقاله: Doi: 10.22034/bahareadab.2021 .14 .5624
ماهنامه علمی سبک شناسی نظم و نثر فارسی (بهار ادب)
سال 14،
شماره 8،
،
شماره پی در پی 66
بررسی شعر اعتراض در سروده های شاعران زن مشهور انقلاب اسلامی
صفحه
(75
- 90)
رضا کریمی لاریمی ، رضا فرصتی جویباری (نویسنده مسئول)، حسین منصوریان
تاریخ دریافت مقاله
: مهر 1399
تاریخ پذیرش قطعی مقاله
: دی 1399
چکیده
زمینه و هدف: در دوره انقلاب اسلامی شاعران متعهد و ملتزم برای دفاع از ارزشهای انقلاب و ترویج افکار انقلابی بیان واقعیتها و انتقاد از مشکلات و بیان مسائل اجتماعی، سیاسی، فرهنگی، مذهبی، اخلاقی، و اقتصادی دوران خود پرداخته اند که این اشعار به «شعر اعتراض» موسوم گشته اند. شعر اعتراض بعنوان جریان ادبی نوپا، نوعی شعر اجتماعی است و از بنمایه های شعر پایداری سرچشمه میگیرد. از میان شاعران زن، طاهره صفارزاده، سیمین بهبهانی، سپیده کاشانی و فاطمه راکعی از جمله زنان شاعر منتقد بشمار میروند؛ این پژوهش سعی دارد به بررسی درونمایه ها، شیوه های بیان، لحن و قالب اعتراضی در اشعار شاعران زن مشهور بعد از انقلاب اسلامی در حیطه های گوناگون (سیاسی، اجتماعی، مذهبی، اخلاقی، اقتصادی، فرهنگی و...) بپردازد و وجه اشتراک و افتراق سروده های آنها را در این زمینه بررسی نماید.
روش مطالعه: این جستار به شیوۀ توصیفی، تحلیلی، آماری و با استفاده از مطالعات کتابخانه ای انجام شده است.
یافته ها: شاعران در انتقاد از معضلات کشور یا جامعۀ بشری از نگرشی واقعگرایانه و درعینحال فرامرزی برخوردارند؛ بطوریکه اشعار اعتراضی آنان بازتابی از شرایط اجتماعی ـ سیاسی جامعه و زمان است و چنین اشعاری علاوه بر حضور فعال زنان شاعر در عرصه های سیاسی ادبی جامعه تأییدی است بر نظریه جامعه شناسی ادبیات که هنر را همواره از بسترهای اجتماعی و سیاسی متأثر میداند و درنهایت اینکه هدف شعر اعتراض، حفظ ارزشهای اسلامی، اصلاح نمودن جامعه و مبارزه با بیعدالتی است.
نتیجه گیری: بیشترین بسامد بازتاب درونمایه های اعتراضی در اشعار طاهره صفارزاده و کمترین نمود آن مربوط به سپیده کاشانی است که به ترتیب در قالبهای سپید، نیمایی، غزل، رباعی و... در زمینه های سیاسی و اجتماعی سروده شده است که گاهی این اعتراضها جهانی (برونکشوری) و گاهی داخلی است که اعتراضهای نوع اول حول اعتراض به سیاستهای قدرتهای جهانی میچرخد و اعتراضهای درونکشوری مربوط به بیعدالتیهای موجود در جامعه است.
کلمات کلیدی
ادبیات انقلاب اسلامی
, شعر اعتراضی
, طاهره صفارزاده
, سیمین بهبهانی
, سپیده کاشانی
, فاطمه راکعی
- آواز گلسنگ، راکعی، فاطمه. (۱۳۸۵). تهران: اطلاعات.
- ادبیات دفاع مقدس، سنگری، محمدرضا. (۱۳۸۹). تهران: بنیاد حفظ آثار و ارزشهای دفاع مقدس.
- انقلاب در شعر طاهره صفارزاده، زارعی، عصمت. (1393). ویژهنامه فرهنگستان (ادبیات انقلاب اسلامی)، (1) 1، صص171-194.
- بررسی ادبیات انقلاب اسلامی، کافی، غلامرضا (۱۳۸۹). تهران: بنیاد حفظ آثار و ارزشهای دفاع مقدس.
- بررسی اشعار طاهره صفارزاده از دیدگاه فکری، اکبری، منوچهر و خلیلی، احمد. (۱۳۸۹). فصلنامۀ سبکشناسی نظم و نثر (بهار ادب). (4) 3، صص 45-67.
- پروانههای شب، کاشانی، سپیده. (۱۳۵۲). تهران: پدیده.
- چشمانداز آزادگی و عدم اعتراض در شعر فارسی، پشتدار، علیمحمد. (۱۳۸۹). دوفصلنامۀ علوم ادبی، (5) 3، صص 172-157.
- راکعی، فاطمه. (۱۳۶۹). سفر سوختن. تهران: نشر فرهنگی رجاء.
- فرهنگ فارسی، معین، محمد. (1379). جلد اول. تهران: امیرکبیر.
- کاوشی در مضامین انتقادی شعر برخی از شاعران معروف دهه اول انقلاب اسلامی، رحیمی، سیدمهدی و دیگران. (۱۳۹۳). فصلنامۀ مطالعات انقلاب اسلامی. (36) 11، صص 131-149.
- مجموعه آثار، کاشانی، سپیده (۱۳۸۹). تهران: انجمن قلم ایران.
- مجموعه کامل اشعار، بهبهانی، سیمین. (1385). تهران: نگاه.
- مجموعه کامل اشعار، صفارزاده، طاهر. (۱۳۹۱). تهران: پارس کتاب.
- ناخنکی به زندگی، راکعی، فاطمه. (۱۳۸۵). تهران: اطلاعات.