فصلنامه تخصصی سبک شناسی نظم و نثر فارسی (بهار ادب)
سال 7، شماره 1، بهار 93 ، شماره پی در پی 23

معرفی شرح گلشن راز از شیخ مظفرالدین علی بن محمد شیرازی رومی

صفحه (249 - 263)

تاریخ دریافت مقاله :
تاریخ پذیرش قطعی مقاله :

چکیده
شیخ مظفر الدین شیرازی متوفی 922ه.ق، بر مبنای روایت اجمالی که در تذکره های مختلف ثبت گردیده است یکی از یکی از شاگردان ملا جلال الدین محقق دوانی و صدر الدین شیرازی بود او در علم کلام یگانۀ عصر خود بود. از شیراز به حلف و سپس به بلاد روم کوچ کرد. وی آثاری همچون شرح تهذیب المنطق از تفتازانی، شرح فصوص الحکم ابن عربی، رسالۀ برهان التمانع یعنى تفسیر آیۀ﴿ لَوْ کَانَ فِیهِمَا آلِهَهٌ إِلَّا اللَّهُ لَفَسَدَتَا﴾ الأنبیاء:22، تفسیر آیۀ﴿ وَ إِن کنتُمْ فی رَیْبٍ مِّمَّا نَزَّلْنَا عَلى عَبْدِنَا فَأْتُوا بِسورَهٍ مِّن مِّثْلِهِ.. ﴾ البقره آیۀ 23، حاشیه بر کتاب اقلیدس، حواشی بر تجرید الاعتقاد خواجه نصیر الدین طوسی، حواشی بر مطالع فخر رازی، شرح الکافیه از فخر رازی، حاشبه بر شمسیه علاوه بر گلشن راز شبستری دارد. مهمترین آثار وی عبارت است از شرح گلشن راز شبستری که در سال 891ه.ق نگاشته و آن را به سلطان بایزید بن مراد عثمانی اهدا کرده. این شرح نسبتا مبسوط و حاوی یک دیباجه و مقدمه ای مشتمل بر 26 حقیقت عرفانی است، تعداد ابیات که در شرح ذکر شده 1005 بیت میباشد. در این مقاله ما به چکیده ای از محتوای این رساله خواهیم پرداخت.

کلمات کلیدی
شیخ مظفر الدین , شرح گلشن راز , محمود شبستری , حقیقت