فصلنامه تخصصی سبک شناسی نظم و نثر فارسی (بهار ادب)
سال 10، شماره 4، زمستان 96 ، شماره پی در پی 38

بررسی سیرتحول عناصر داستان در رمان فارسی از ابتدای دهه چهل تا انتهای دهه شصت خورشیدی(1340-1369) با تکیه بر هفت اثر برجسته

صفحه (0 - 0)
محمد شاه حسینی(نویسنده مسئول) ،دکتر عبدالله حسنزاده میرعلی
تاریخ دریافت مقاله :
تاریخ پذیرش قطعی مقاله :

چکیده

مقاله حاضر به بررسی سیرتحول عناصر داستان در رمان فارسی از ابتدای دهه چهل تاانتهای دهه شصت خورشیدی(1340-1369) با تکیه بر هفت اثر برجسته:سنگ صبور، برهگمشده راعی، طوبی و معنای شب، داستان یک شهر، سووشون، ثریا در اغما و درازنای شب میپردازد. تحلیل و تفسیر پیرنگ، شخصیت، درونمایه، زاویه دید و سایر عناصر داستان در این هفت رمان نقش و جایگاه هر کدام از آنها در پیشبرد و ایجاد تحول در داستان نویسی معاصر فارسی را تبیین میکند. یافتههای این مقاله نشان میدهد که رمان فارسی از ابتدایدهه چهل تا انتهای دهه شصت خورشیدی (1340-1369) از شرایط فرهنگی، اجتماعی وسیاسی تاثیر پذیرفته و آن را انعکاس داده است. در این مقاله تنوع و نحوۀ ارائه مؤلفههای گوناگون داستانی به تفکیک بررسی شدهاند.

کلمات کلیدی
عناصر داستان , رمان فارسی , پیرنگ , شخصیت , درونمایه