فصلنامه تخصصی سبک شناسی نظم و نثر فارسی (بهار ادب)
سال 7، شماره 1، بهار 93 ، شماره پی در پی 23

تکرار و تداعی، ویژگی سبکی وحشی بافقی در منظومه فرهاد و شیرین

صفحه (17 - 29)

تاریخ دریافت مقاله :
تاریخ پذیرش قطعی مقاله :

چکیده
وحشی بافقی در جهان عشق و شیدایی و سوز و گداز مردی یگانه و دلباخته ای بیمانند است. مثنوی فرهاد و شیرین، از شاهکارهای ادب دراماتیک فارسی است. عشق آتشینی که در نهاد وحشی زبانه کشیده بود، در این منظومه جلوه گر است. آنچه در این مقاله به عنوان یک ویژگی سبکی مورد واکاوی قرار گرفته، تکرار و تداعی در منظومه فرهاد و شیرین است. بسامد بالای انواع تکرارها و تداعیها بیانگر آنست که شاعر به ذکر پیاپی آنها دلبستگی فراوانی داشته است. بگونه ای که گاه تکرار یک واژه در چند بیت متوالی آنقدر اهمّیت دارد، که نمیتواند براحتی از آن بگذرد. تعدد شبکه های ارتباطی و تکرارهای گوناگون هم استحکام و انسجامی خاص به شعر او بخشیده و هم به غنای موسیقی آن افزوده است. نمودن تکرارها و تداعیها در ابیاتی که به عنوان نمونه آورده میشود نشانگر آنست که میتوان این شگرد ادبی را یک ویژگی سبکی تلقی کرد. و اینکه تا چه اندازه موجب برجسته سازی شعر او شده است.

کلمات کلیدی
سبکشناسی , وحشی , فرهاد و شیرین , تکرار و تداعی