فصلنامه تخصصی سبک شناسی نظم و نثر فارسی (بهار ادب)
سال 6، شماره 4، زمستان 92 ، شماره پی در پی 22

سبک شناسی نامه های تازی رشیدالدین وطواط

صفحه (0 - 0)
محمود حیدری،علی رضائیان
تاریخ دریافت مقاله :
تاریخ پذیرش قطعی مقاله :

چکیده
رشیدالدین وطواط از شاعران و مترسّلان بزرگ ایرانی در سده ششم هجری است که آثاری نغز به نظم و نثر در دو زبان فارسی و عربی به جای گذاشته است. نامه and not;های تازی او آیتی از بلاغت و فصاحت و از نمونه and not;های بدیع اسلوب نامه and not;نگاری در آن زمان بوده است که مطالعه سبک شناسی این نامه and not;ها گنجینه ای تازه از علم و ادب ایرانیان را پیش روی خوانندگان قرار میدهد.این پژوهش با رویکرد توصیفی and not;تحلیلی به مطالعه سبک and not;شناسی این نامه and not;ها میپردازد و آنها را در سه سطح زبانی، بیانی و فکری بررسی میکند. سطح زبانی و بیانی که به جنبه موسیقیایی و نحوی جمله ها و واژه ها و تحلیل تشبیهات، استعاره ها، کنایات و انواع صنایع بدیعی میپردازد، نشان میدهد کهن گرایی در استعمال لغات غریب، رعایت مقتضای حال در جملات، هماهنگی لفظ و معنا و وجود صنایع بیانی و بدیعی نشان از چیره دستی وطواط در بلاغت عرب و آشنایی او با دقایق کلام عرب دارد که جلوه ای بدیع به نامه های او داده است. در سطح اندیشه و افکار، نامه ها از بهترین مآخذ پیرامون روابط متقابل خلافت عباسی، سلاطین سلجوقی و خوارزمشاهی و بیانگر تلاش گسترده خوارزمشاهیان در جهت جلب حمایت خلیفه عباسی و کسب مشروعیت سیاسی است که در این راستا با اتهام سلطان سنجر سلجوقی به حمایت از اسماعیلیان و غزوه های گسترده خود با مشرکان تآکید میکنند. اخوانیات رشید نیز حاوی اطلاعات ارزشمند تاریخی و اجتماعی است که شرح حال بسیاری از علما و ادبای آن زمان را میتوان در آنها دید.

کلمات کلیدی
رشیدالدین وطواط , رسائل درباری , اخوانیات , سبک شناسی , خوارزمشاهیان