فصلنامه تخصصی سبک شناسی نظم و نثر فارسی (بهار ادب)
سال 9، شماره 3، پاییز 95 ، شماره پی در پی 33

مقاله دوم : اشرافیگری یکی از ویژگیهای شعر بدرچاچی

صفحه (0 - 0)
دکتر مریم السادات اسعدی فیروزآبادی (نویسنده مسئول)، دکتر سعید حاتمی
تاریخ دریافت مقاله :
تاریخ پذیرش قطعی مقاله :

چکیده
یکی از عوامل مهم تأثیرگذار بر چگونگی شعر شاعر و خلق مضامین توسط او، شرایط زندگی و مؤلفههای محیطی است.بدیهی است شاعرانی که در دربارهای باشکوه سلاطین رفت و آمد داشته، هر روز شاهد زرق و برقهای خیره کننده زندگی شاهان و شاهزادگان بوده اند، ناخودآگاه تحت تأثیر این عوامل، بیشتر عناصر تصویرساز شعر خود را از این فضا اقتباس کرده اند.بدر چاچی از این جرگه است.او که در قرن هشتم میزیست، سبب نابسامانیهائی که به علت حملۀ مغول دامن کشور را فراگرفت، جلای وطن کرد و به هندوستان رفت و به مدح پادشاهان آن سامان بویژه سلطان محمد تغلق پرداخت که زیباییهای شگفت انگیز دربارش حتی توجه سیاحان را به خود جلب مینمود.بدر چاچی، در توصیفاتی که از اشیای مورد علاقۀ پادشاه ترتیب میدهد، در وصف طبیعت ، جشنها و اعیاد ...و مهمتر از همه در مدیحههای خود، شدیداً تحت تأثیر محیط دربار و جلوههای اشرافیگری است؛ بطوری که صبغۀ اشرافیت از ویژگیهای سبکی سخن اوست و بازتاب این امر بر خیالپردازیهای شاعرانهاش کاملاً نمایان است .او حتی در انتخاب دایرۀ لغات ،زبان شعری و لحن کلام ، متأثر از زندگی درباری است . در این مقاله، این مقولهها به شیوۂ توصیفی- تحلیلی بررسی میگردد.

کلمات کلیدی
آز , داد , سبک , جلوه¬های آز و داد , فردوسی , سیاسی