فصلنامه تخصصی سبک شناسی نظم و نثر فارسی (بهار ادب)
سال 7، شماره 2، تابستان 93 ، شماره پی در پی 24

سیربیدل پژوهی ونگاهی دوباره به برخی تازگی های سخن او

صفحه (0 - 0)
حسن بساک
تاریخ دریافت مقاله :
تاریخ پذیرش قطعی مقاله :

چکیده
اشعارمولانا میرزا عبدالقادر بیدل دهلوی - شاعرصاحب سبک و اندیشه- که به حق لقب ابوالمعانی برازنده اوست از ویژگیهای خاصی برخوردار است که نفوذ و تأثیر سخن او را تا حدود زیادی بر شعرای افغانستان و پاکستان و هندوستان گرفته تا کشمیر و تاجیکستان و آسیای میانه و حتی بر شعر معاصر ایران میتوان بوضوح دریافت.بیدل در میان شاعران و نویسندگان گذشته، از جمله شخصیتهای معدودی است که با مهارت هر چه تمامتر توانسته بلندترین افکار فلسفی و عرفانی را در قالب الفاظی ساده بریزد و سخنی ارزشمند پدید آورد که از حیث لفظ در کمال پختگی و فصاحت و از لحاظ معنی در بالاترین مراحل اندیشههای انسانی قرار میگیرد.نویسنده در این مقاله بر آن بوده است تا ضمن معرفی بیدل پژوهی و بیدل پژوهان ، گستره تحقیقاتی از این دست را باز نماید و لایههای پنهان سخن بیدل را،به جهت تنوع معنایی و اختلاف سطح اشعارش، که برخاسته از سبک شخصی پیچیده و دشوار اوست نشان دهد.پیچیدگی و چند لایگی سخن بیدل نتیجه مستقیم معنا گرایی و ژرفنگری اوست که توانسته است مباحث مهم عرفانی وفلسفی را در قالب شعر بیان کند و همین عامل تازگیهای خاصی در سخن او ایجاد کرده است تا جایی که اندیشه وحدت وجود را به سادگی بیان میکند و جهان را جز تجلی ذات حضرت دوست نمیداند.

کلمات کلیدی