فصلنامه تخصصی سبک شناسی نظم و نثر فارسی (بهار ادب)
سال 12، شماره 2، تابستان 98 ، شماره پی در پی 44

سبک شناسی جامع غزلیات هوشنگ ابتهاج

صفحه (349 - 368)
عبداله مرادی، مظاهر نیکخواه(نویسنده مسئول)، حسین خسروی
تاریخ دریافت مقاله : تابستان 97
تاریخ پذیرش قطعی مقاله : تابستان 97

چکیده
هوشنگ ابتهاج(هـ.ا.سایه)یکی از شاعران برجستۀ معاصر است که هر دو زمینۀ شعرسنتی و نو را در سرایش آزموده است.گرچه او در زمینۀ شعر نیمایی هم موفق عمل کرده است، اما میتوان گفت در میان تمام قالبهاى شعرفارسى، ارادت ابتهاج به غزل، آن هم غزل حافظ گونه، بیش از سایر قالبهاست. چرا که غزل از منظر او با مفاهیم بلندى که روح ادبی فارسی زبان آن، قرنها با آن زیسته است و با آن نفس کشیده از قبیل: عشق، رندى، قلندرى، ملامت و مرگ آگاهى و... درآمیخته است. از سوئی دیگر شعر نو‌ی او نیز اجرای مدرنتر‌ی از ایده های غزل اوست؛ به گونه ای که زمانى شعر او داراى پیچیدگیهاى زبانى و هنرى است و زمانى دیگر براى بیان افکارش از اشعاری با زبانی سهل الممتنع استفاده میکند. با توجه به اهمیت آثار شعری ابتهاج در گسترۀ ادبیات معاصر فارسی، در این تحقیق ضمن معرفی اجمالی هوشنگ ابتهاج و جایگاه وی در ادبیات معاصر، به واکاوی و تحلیل سبک، زبان، اندیشه ‌و ساختار شعری او پرداخته و دلایل موفقیت این شاعر را در این حوزه ها‌ باز میشناسیم.

کلمات کلیدی
هوشنگ ابتهاج , صورخیال , غزل معاصر , سبک , عناصر شعری