فصلنامه تخصصی سبک شناسی نظم و نثر فارسی (بهار ادب)
سال 9، شماره 4، زمستان 95 ، شماره پی در پی 34

تاملی در نمکدان حقیقت شفایی اصفهانی از منظر سبک شناسی و مقایسه ای کوتاه با حدیقۀ سنائی

صفحه (0 - 0)
محمد حسن همایون مقدم ، علی تسنیمی(نویسنده مسئول)
تاریخ دریافت مقاله :
تاریخ پذیرش قطعی مقاله :

چکیده
شفایی اصفهانی از شاعران سده دهم و یازدهم هجری است، منظومه ای دارد به نام نمکدان حقیقتکه ابیات آن بالغ بر 9413 بیت است. نسخه های خطی معدودی از این مثنوی موجود است و تاکنونتصحیح نشده است. این اثر منظوم عرفانی نظیرهای است بر حدیقهالحقیقه سنایی غزنوی.شفایی در این منظومه ضمن پایبندی به سنن ادب فارسی و پیروی از بزرگان شعر قدیم، نیم نگاهینیز به طرز و سبک جدید داشته و در تصویر سازیهای خود از موتیفهای سبک هندی بهره برده است.بیان اندیشه های کلامی شیعه، تضاد با فلسفه، نقد صوفی و صوفیگری، بهرهگیری گسترده از تشبیهاتو ترکیبات زیبا، استفاده از برخی کاربردهای کهن واژگانی و بهرهگیری از صنعت تجنیس را میتواناز ویژگیهای بارز شعر شفایی دانست. با توجه به طبیب بودن شاعر، تصویر سازی با اصطلاحات ومضامین مربوط به طب قدیم نیز در شعر او پر بسامد است

کلمات کلیدی
شفایی اصفهانی , نمکدان حقیقت , حدیقه الحقیقه , سبک شناسی , منظومه عرفانی