فصلنامه تخصصی سبک شناسی نظم و نثر فارسی (بهار ادب)
سال 7، شماره 4، زمستان 93 ، شماره پی در پی 26

فقیر دهلوی، معرفی نسخ خطی دیوان اشعار و طرز او

صفحه (0 - 0)
غلامرضا مستعلی پارسا ، محمد محمودی(نویسنده مسئول)
تاریخ دریافت مقاله :
تاریخ پذیرش قطعی مقاله :

چکیده

میرشمس الدین فقیر دهلوی (1115ـ 1183 ه and zwj;.ق) ادیب، شاعر و بلاغی شهیر هند است که متأسفانه در ایران چندان شناخته نیست. از فقیر آثار مهمی در بلاغت فارسی و نیز منظومه های دینی و عاشقانه بر جای مانده که نشان از سخندانی و دانش او در علوم ادبی دارد. دیوان میرشمس الدین تاکنون تصحیح و چاپ نشده و بررسی جامعی نیز درباره شعر او صورت نگرفته است. قدیمیترین نسخه موجود از دیوان فقیر مربوط به زمان حیات وی است که در دانشگاه علیگر هند نگهداری میشود. نسخه ای نیز به نام دیوان فقیر در یکی از کتابخانه های ایران مضبوط است که متعلق به او نیست و بر اثر سهو فهرستنویسان به وی نسبت داده شده است. فقیر دهلوی بیش از آنکه تحت تأثیر سنّت شاعران دورخیال هندی باشد، به شیوه ایرانی این سبک گرایش دارد. شعر او با وجود اینکه در سالهای پایانی سبک هندی قرار دارد، در مقایسه با شعرای همدوره و پیشینیانش ساده و روشن است و مضامین پیچیده و استعاره های غامض در آن به ندرت مشاهده میشود. بررسی ویژگیهای سبکی و مضامین شعر فقیر دهلوی به معرفی بیشتر بخشی از میراث ادب فارسی در شبه قاره یاری میکند که در این مقاله بدان پرداخته شده است.<-h1>

کلمات کلیدی
دیوان فقیر دهلوی , شعر فارسی , سبک هندی , نسخه خطی , قرن دوازدهم , زبان و درونمایه.