فصلنامه تخصصی سبک شناسی نظم و نثر فارسی (بهار ادب)
سال 7، شماره 4، زمستان 93 ، شماره پی در پی 26

عنصر رنگ در شعر فرخی سیستانی و تحلیل زیبائی شناسانۀ آنها

صفحه (0 - 0)
کامران پاشایی فخری(نویسنده مسئول) ، پروانه عادل زاده ، محمد پاشایی رسول کاظم زاده
تاریخ دریافت مقاله :
تاریخ پذیرش قطعی مقاله :

چکیده

روشنگری در نشانه شناسی هنر، از مسئله زبان و بحث در نشانه های زبانی مایه میگیرد. طبق گفته بولر، هر نشانه برای این که نشانه زبانی تلقی شود، باید در آن واحد سه نقش نماد، نشان و علامت را ایفا کند. در این مقاله برآنیم پس از بررسی نشانه شناسی عنصر رنگ در تصویرهای شعری فرخی و مقایسه آن با شاعران همدوره، توان فرخی را در بکارگیری نشانه های زبانی رنگ بسنجیم و بسامد این نشانه ها و سبک تصویرپردازی و چگونگی تکرار رنگها را در تصویرهای خاص، بررسی کنیم. سپس به دنبال بررسی بسامد تصاویر برساخته از یک واحد و تصاویر متشکل از واحدهای نشانه ای، همچون پرده ای نقاشی بوده ایم. در ادامه لایه های معنایی تصویرهای هنری برساخته از رنگ را در دیوان فرخی (حضوری ابتدایی و طبیعی یا حضوری قراردادی و رمزگونه) مورد مداقه قرار داده ایم. عنصر رنگ در شعر فرخی نه تنها نمادهای متعددی را بر خاطر میآورد، بلکه به عنوان نشانه ای صحنه های باشکوه و حال و هوای موجود در وضعیت های مختلف را به خاطر تداعی مینماد.

کلمات کلیدی
فرخی , زبان , نشانه , رنگ واژه , سبک