%0 Journal Article
%T سبک‌شناسی «فیه مافیه» و «مجالس سبعۀ» مولانا (در سطح ادبی؛ مقایسۀ تمثیل)
%J Journal of the stylistic of Persian poem and prose (JSPPP) 
%I بهار ادب
%Z 3060-5660
%A Marjan  Ali Akbarzade Zehtab
%D 2020
%\ 0000/00/00
%N 55
%V 13
%P 167-190
%K Maulana
%K  Allegory
%K  Fih Ma Fih
%K  Majales Sabe
%X تمثیل
که با مصداقی کردن مفاهیم ذهنی جایگاه خاصی در ادبیات تعلیمی و عرفانی پیدا کرده
است، از نظرگاه سبک ‌شناسی نیز به عنوان یکی از آرایه ها در سطح ادبی قابل بررسی
است. مصادیق ملموس راه سریع و مناسبی برای تفهیم آموزه های اخلاقی و اندیشه های
عرفانی است. در میان عرفای پارسیگوی، مولانا گوی سبقت را در تمثیلهای عرفانی ربوده
است. او در مثنوی معنوی، فیه ما فیه، مجالس سبعه و مکاتیب آراء خود را به زینت
تمثیل آراسته تا مفاهیم عمیق عرفانی تقریب ذهن مخاطبان و اهل ذوق شود. در پژوهش
حاضر، با شیوۀ کتابخانه ای، به گونه ای تحلیلی- توصیفی
به مدد شواهد مثال و سرانجام ارائۀ جدول به بررسی مفاهیم و ساختار تمثیلهای عرفانی دو
کتاب «فیه ما فیه» و «مجالس سبعه» پرداخته شده، نیز به این پرسش پاسخ داده شده است
که «در تمثیلهای این دو کتاب، پیوند میان ارکان تمثیل یعنی: مثال (مصداق) با ممثل
(مفهوم) چگونه
است؟» حوزه های معنایی تمثیلات در سه سطح خداشناسی، انسان شناسی و هستی شناسی جای
گرفته اند که انسان شناسی بیشترین فراوانی را دارد و موضوع عرفان و معرفت بیشترین
بسامد را شامل میشود.
%U https://bahareadab.com/article_id/991