%0 Journal Article
%T بررسی چند ویژگی سبکی گفتمان‌ساز در درّۀ نادره
%J Journal of the stylistic of Persian poem and prose (JSPPP) 
%I بهار ادب
%Z 3060-5660
%A Nasrin   Khani
%A Gholamreza   Salemian
%A Amer   Gheytouri
%D 2020
%\ 0000/00/00
%N 51
%V 13
%P 239-259
%K Dorra-ye Nadera
%K  Estarabadi
%K  Discourse Analysis
%K  Fairclough
%K  Stylistics
%X درّۀ نادره، تألیف میرزامهدیخان استرآبادی کتابی در
تاریخ افشاریّه است. با توجّه به جایگاه ویژۀ نویسنده در دستگاه نادر، این کتاب
مشحون است از اطّلاعات ارزشمند و دسته اوّل در تاریخ دوران مذکور و از این جهت یکی
از منابع اصلی پژوهشهای تاریخی مربوط به اواخر دورۀ صفویّه، دورۀ افشاریّه و حتّی
آغاز دورۀ زندیّه به شمار می‌آید. موقعیّت ویژۀ نویسنده ایجاب میکرده که افزون بر
تصریح به برخی وقایع، پاره ای دیگر از رخدادهای زمانه را تلویحی بیان کند. برای
رسیدن توأمان به لایه های پنهان متن و ویژگیهای سبکی آن، میتوان از تحلیل گفتمان
انتقادی بهره برد؛ کاری که این نوشتار بدان پرداخته است. در این نوشتار با انتخاب
پنج ویژگی سبکی خاصّ این کتاب، یعنی: براعت استهلال ویژه در آغاز هر فصل، واژه پنداریِ
عبارتها و جملات عربی، الگوی ویژۀ فعل مجهول، تناسب و ایهام تناسب مفرط و توصیفهای
طولانی، آنها را با آنچه نورمن فرکلاف، زبانشناس انگلیسی در رویکرد خود به تحلیل
گفتمان انتقادی در نظر داشته، تطبیق دادیم. یافته های پژوهش حاکی از آن است که این
ویژگیهای سبکی را میتوان در ذیل دسته ‌بندیهای فرکلاف، به عنوان عوامل گفتمانساز
متن در نظر گرفت؛ افزون بر آن برخی از ویژگیها نظیرِ بهره گیری افراطی از تناسب و ایهام
تناسب (و به تبع آن: سجع و جناس)، واژه پنداری عبارت و جمله و براعت استهلال، از
نکاتی است که در دسته ‌بندیهای فرکلاف جای ندارد و میتوان آنها را نیز در آن دسته ‌بندی
گنجاند. 
%U https://bahareadab.com/article_id/969