%0 Journal Article
%T سبک شناسی قصاید ناصرخسرو قبادیانی
%J Journal of the stylistic of Persian poem and prose (JSPPP) 
%I بهار ادب
%Z 3060-5660
%A Arezo   Banisharif Dehkordi
%A Hossein   Khosravi
%A Asghar   Rezaporian
%D 2020
%\ 0000/00/00
%N 51
%V 13
%P 69-89
%K Nasser-i  khusraw –i qubadiyan
%K  methodology
%K  ballades
%K  music
%K  language
%K  figures of speech
%X ناصرخسرو
قبادیانی از بزرگترین شاعران ایران در قرن پنجم هجری است. سده ای که قالب قصیده،
قالب رایج و مسلط شعر فارسی بود. در این مقاله کوشش شده است به منظور شناسایی عمیق
و همه جانبه سبک شخصی وی با نگاهی موشکافانه در سه سطح زبانی، ادبی و فکری به
بررسی قصاید این شاعر پرداخته شود. مطالعه و بررسی این ویژگیها نشان میدهد که
ناصرخسرو قصاید خویش را در بیست و پنج وزن سروده است. بیشترین بسامد اوزان متعلق
به بحر هزج و کمترین آن مربوط به بحر رجز و مقتضب است. در قوافی قصاید بیشتر
حروف«ر» و «ن» در جایگاه رَوی قرار دارند. تقریباً چهارده و نیم درصد قصاید دیوان
وی دارای ردیفند که ردیفهای فعلی بسامد بالاتری دارند. تخفیف کلمات از ویژگیهای بارز
زبان قصاید او میباشد. ناصرخسرو از ترکیبات و لغات عربی و پهلوی رایج، در قصاید
خویش استفاده کرده است. تشبیه در قصاید او بیشترین بسامد و مجاز کمترین بسامد را
دارا هستند. آرایه های پرکاربرد قصاید ناصرخسرو عبارتند از: تضاد، تلمیح، جناس،
ارسال مثل و ... .
%U https://bahareadab.com/article_id/961