%0 Journal Article
%T استفادۀ ویژۀ عطار از تقابلهای دوگانه و تفاوت آن با مفهوم شناخته شدۀ تقابلهای دوگانه در الگوی غربی و بلاغت سنتی
%J Journal of the stylistic of Persian poem and prose (JSPPP) 
%I بهار ادب
%Z 3060-5660
%A Sabike Esfandiari
%A Mahmood Hasan Abadi
%A Maryam Shabanzadeh
%D 2018
%\ 0000/00/00
%N 40
%V 11
%P 43-64
%K Asrarnameh
%K  binary oppositions
%K  Change and Transform
%K  unity.
%X ما در الگوی غربی با یک مفهوم
شناخته شده از تقابلهای دوگانه روبرو
هستیم که در آن مثلا خوب در برابر بد
یا سفید در برابر سیاه قرار میگیرد، اما عطار دیدگاه خاصی در این زمینه دارد که با سایرین
متفاوت است.
منحصربفرد بودن نگرش عطار به تقابلهای دوگانه که او را از دیگران ممتاز میسازد، در بینش کمالگرا و متعالی
او به انسان است که
محتاج ژرف نگری و فراتر رفتن از سطح جهان
مادّی است؛ به این معنا که دو سوی مثبت
و منفی در تقابلهای دوگانه، فراتر از خصوصیت ذاتیشان عمل میکنند و اگرچه بظاهر در تضاد
با یکدیگر قرار دارند، اما در حقیقت و
باطن، یکدیگر را کمال میبخشند.
در اسرارنامه شاهد تبدّل عناصر مثبت و
منفیِ دو سوی تقابل هستیم که گاه مثبت
به منفی یا منفی به مثبت تغییر مییابد
و گاه ارتباط تقابلی دو عنصر مثبت و منفی
به یکتایی و وحدت بدل میشود. هدف
ما در این مقاله، تحلیل نگرش خاص
عطار به تقابلهای دوگانه است تا اندیشه های وحدانی او درجهت اتحاد عناصر تبیین گردد و مصادیق تمایز
وی از سایرین تحلیل شود.
%U https://bahareadab.com/article_id/146