%0 Journal Article
%T سیر تحول ساختارهای ربطی با حروف«اگر، مگرکه و اگرنه» تا قرن هفتم به منظور تشخیص سبک متون منثور در قرون مختلف
%J Journal of the stylistic of Persian poem and prose (JSPPP) 
%I بهار ادب
%Z 3060-5660
%A Manochehr Akbari
%A Maryam Daghigh ahmadi
%A Dr.Omid Majd
%D 2018
%\ 0000/00/00
%N 39
%V 11
%P 99-112
%K Persian literary proses
%K  historical grammar
%K  conditional sentence
%K  coordinating conjunctions
%K  verb tense
%X گام نخست در فهم و بررسی
میراث ادب فارسی، شناخت ویژگیهای زبانی متون است. حروف در ساختمان جمله به عنوان
بزرگترین واحد زبانی ، گاه نقش پیوند و وابسته سازی دارند؛ خصوصاً در جمله های
مرکب،کارکرد ویژه ای دارند. این مقاله با بررسی حروف ربط « اگر، اگرنه و مگر که» نشان
داده است که حروف ربط« اگر» و «و اگر نه» سه نوع ساخت داشته اند که زمان فعل در هر
کدام متفاوت بوده است. همچنین پیوندهای ربطی مانند « اگر...تا»، « اگر...باری»، «
اگر...اگر نه»، « مگر...اگر نه» و... در متون منتخب نثر تا قرن هفتم هجری، وجود
داشته اند که هر یک کارکرد خاصی داشتند و معنای متفاوتی را میرساندند . بعضی از
آنها در طول زمان باقی مانده و بعضی جایگزین گروه دیگر با معنایی نزدیک به آن شده
و گروهی هم از میان رفته اند. میتوان از این دست پژوهشها در تعیین تقریبی زمان
آثار و غنی تر کردن زبان فارسی معاصر بهره برد.
%U https://bahareadab.com/article_id/6