%0 Journal Article
%T انگیزه ها و شیوه های دشوار سازی در سروده های علی معلم دامغانی
%J Journal of the stylistic of Persian poem and prose (JSPPP) 
%I بهار ادب
%Z 3060-5660
%A Reza Bayat
%D 2017
%\ 0000/00/00
%N 36
%V 10
%P 0-0
%K Ali Moallem Damghani
%K  the literature of Islamic rev
%K  difficult making
%K  critique of grammar
%K  critique vocabulary
%K  brevity
%K  imagination
%K  intertextuality
%X  دشوارسازی (difficult making) یکی از هنرسازهها (device) یا شگردهای رایج در ادبیات است که در شعر علی معلم دامغانی بسیار برجسته شده و در جایگاه وجه غالب نشسته است؛ یعنی عنصر تعیینکنندهای که بر عمدۀ مسائل زبانی، بلاغی و محتوایی شعر او سایه انداخته است. در شعر انقلاب، معلم از برترین مصادیق دشوارگویی است که شعرش در عین دشواری، با اقبال و شهرت نسبی مواجه شده است. این امر باعث شده که شعر معلم بارها مورد توجه محققان قرار بگیرد و از دیگر سو، شعرا رغبت یا توانایی تقلید شیوۀ او را نداشته باشند و شیوۀ او به جریان شعری تبدیل نشود. در جستار حاضر شیوههای دشوارسازیِ معلم در حوزۀ این علوم ادبی بررسی میشود: دستور زبان (سطح صرفی و سطح نحوی)، معانی (تغییر بافتار و ایجاز)، بیان (دورخیالی و کنایه)، بدیع معنوی (بینامتنیت: تضمین، تلمیح و اشاره). غیر از اسباب و راهکارهای دشوارسازی، انگیزههای دشوارزبانی نیز بررسی شدهاند. شواهد نشان میدهند که میل به تمایز و تشخص زبانی و در پارهای موارد عدم درک عمیق و درازمدت از محتوای به نظم درآمده، اصلیترین انگیزههای دشوارزبانی معلم باشند.
%U https://bahareadab.com/article_id/59