%0 Journal Article
%T معرفی تحفۀ فتحیه اثر ابوالفضل علّامی و نگاهی به ویژگیهای سبکی آن
%J Journal of the stylistic of Persian poem and prose (JSPPP) 
%I بهار ادب
%Z 3060-5660
%A Azar  Mosavi Ghavamabad
%A Mohammad Raza  Masoumi 
%A Jalil  Nazri
%D 2020
%\ 0000/00/00
%N 50
%V 13
%P 291-307
%K Tahfe Fethiyeh
%K  Abolfazl-e-Alami
%K  correction
%K  prose style
%X تحفۀ فتحیه اثری از ابوالفضل بن مبارک مشهور به ابوالفضل
علّامی، ادیب و تاریخ نگار سدۀ یازدهم هجری، است. او دوّمین پسر شیخ مبارک ناگوری
و برادر کوچک تر فیضی، ملک‏ الشعرای دربار اکبرشاه است. از این اثر که تاکنون مورد
تصحیح و پژوهش قرار نگرفته، دو نسخۀ خطی موجود است. نسخۀ اول به شمارۀ 3811 و
متعلّق به کتابخانۀ ملی ملک است که در 116 برگ و به خط نستعلیق کتابت شده است و
نسخۀ دوم به شمارۀ 1095، در کتابخانۀ ملی نگهداری میشود و در 128 برگ و به خط
نستعلیق کتابت شده است. نگارندگان این مقاله، این اثر را که از لحاظ ادبی شایان
توجه و تأمل است، در دست تصحیح دارند. در این مقاله ضمن پرداختن به معرفی اثر و
مؤلف آن، سعی شده است به روش توصیفی- تحلیلی به مهمترین ویژگیهای سبکی و ادبی آن
نیز پرداخته شود. از جمله ویژگیهای ادبی این اثر، کاربرد واژه ها و ترکیباتی است
که به گونه ای اظهار فضل و فخرفروشی مؤلف را میرساند. وی در جاهای مختلف کتاب، با
افتخار از نوشته های خود یاد میکند و خود را برتر از اغلب نویسندگان میداند.
علّامی از نویسندگانی است که زبان فارسی، زبان اصلیش نبوده است، با این حال، شیوۀ
نگارش استادانۀ او چنان مینماید که این زبان، زبان مادریش بوده است.
%U https://bahareadab.com/article_id/948