%0 Journal Article
%T بررسی سبک شخصی روایی در رمانهای «بیوتن» رضا امیرخانی و «عمارت یعقوبیان» علاالأسوانی
%J Journal of the stylistic of Persian poem and prose (JSPPP) 
%I بهار ادب
%Z 3060-5660
%A Mahdi  Esmaeili
%A Abdol Ali  Alebooye langroodi
%A Narjes  Ansari
%D 2020
%\ 0000/00/00
%N 49
%V 13
%P 121-139
%K Narrative discourse analysis
%K  Personal style of Narration
%K  Bioten
%K  Reza Amirkhani
%K  the Yacoubian building
%K  Alaa Al Aswany
%X زمینه و هدف: روایت، اساسی ترین
رکن داستان را شکل میدهد. روایت، شیوه یا فنی است که با آن داستان، توسط نویسنده
نقل و روایت می‌شود. ساختار روایی در داستان‌ها ، تعیین کنندۀ ارزش هنری داستان
است و برای بررسی این معیار، لازم است تا سبک روایی داستان‌ها به طورجداگانه یا تطبیقی بررسی شوند. هدف اصلی این پژوهش، بررسی سبک شخصی روایی دو رمان از رضا امیرخانی و علاءالاسوانی است.

روش مطالعه: پژوهش پیش رو به شیوه
کتابخانه ای انجام شده و محدوده موردمطالعه، رمانهای «بیوتن» و «عمارت یعقوبیان»
هستند.

یافته ها:
سبک شخصی روایی این دو نویسنده، تا حدّ زیادی به هم شباهت دارد. هردو نویسنده
در پردازش تعلیق داستانی، از نوعی تعلیق به نام پرش کوتاه جهت ایجاد علاقه در
مخاطب، استفاده کرده اند. شگردهای سبکی ویژۀ اسوانی و امیرخانی در این دو رمان
«تعلیق، زمان پریشی و حذف زمانی، مکث توصیفی، اتصال کوتاه و کانونی‌شدگی» هستند.

نتیجه گیری: اسوانی و امیرخانی، درست در
لحظه ای که اتفاق حساسی در زندگی شخصیتها رخ می هد و خواننده منتظر است که پیامد آن
اتفاق را ببیند، روایت را قطع میکند و روایت دیگری را شروع میکند. از منظر پردازش
عنصر پیرنگ نیز شاهد نوعی سیستم کنشی هستیم. بیان چرایی و روابط علی- معلولی در
این دو رمان، منجر به ارتباط بیشتر عناصر متن و پیرنگ قویتر شده است. ساختار روایی
زمان در هردو مدور، غیرخطی و فاقد نظم و توالی مناسب است که این امر منجر به زمان پریشی
شده است. استفاده از خلاصه های زمانی نیز در هردو اثر باعث ایجاز و بسامد موجز شده است.
اسوانی و امیرخانی، با شگرد کانون شدگی درونی، با مخفی شدن در پس هریک از شخصیتها
و با کانونی قراردادن سایر شخصیتهای داستان، تفاوتها و دیدگاههای مختلف را نسبت به
اعتقادات خود نشان میدهند. 
%U https://bahareadab.com/article_id/930