%0 Journal Article
%T فمینیست و سیر تحول آن در ادبیات پس از انقلاب اسلامی
%J Journal of the stylistic of Persian poem and prose (JSPPP) 
%I بهار ادب
%Z 3060-5660
%A Borahn  Razyani
%A Akbar  Salehi
%A Syyed Mehdi  Sajadi
%A Alireza  mahmmodnia
%D 2020
%\ 0000/00/00
%N 49
%V 13
%P 87-104
%K Feminism
%K evolution
%K literature
%K islamic revolution
%K simin  daneshwar
%X زمینه و هدف: هر نویسنده ای در بیان دیدگاه خود از شیوه های
کارآمدی در حیطه ادبیات بهره میگیرد. رمان از جمله قالبهای متنوعی است که بسیاری
از زنان نویسنده در نمایاندن واقعیتهای ملموس جامعه از آن استفاده کرده اند.
نویسندگان زن معاصر از جمله سیمین دانشور در آثار خود به بازتاب مسائل
زنان توجهی خاص داشتند. هدف از نگاشتن این مقاله بررسی فمینیست و سیر تحول آن در
ادبیات پس از انقلاب اسلامی است. لذا توجه به کم وکیف دانش
تولیدشده در حوزه زنان از ابتدای انقلاب اسلامی تاکنون، با هدف نمایانسازی روند طی شده
در دهه های اخیر، مورد بررسی پژوهشهای انجام شده است.

روش
مطالعه: این پژوهش
به شیوه توصیفی- تحلیلی، و با استفاده از منابع کتابخانه ای انجام شده است.

یافته ها: داستان نویسان زن ایرانی با عبور از مراحلی مثل
احساسات گرایی افراطی و عدم خلاقیت به جایگاهی مناسب برای مطالبه حقوق برابر
رسیدند، و در دهه های هفتاد و هشتاد به شناختی دیگرگونه از هویت فردی و موقعیت خود
در جامعه دست یافتند و با ورود به دوره مدرن و رویارویی با مسائلی از جمله مقوله
هویت، به بازتعریف جایگاه و نقش خود در خانواده و جامعه پرداختند و از این طریق،
مفاهیم تازه را وارد آثار و نوشته های داستانی خود کردند. دهه هفتاد را باید دهه ای
برای محکم کردن جای پای زنان در بستر ادبیات داستانی دانست، اما این جریان روبه رشد
در دهه هشتاد به شکل مستقلی از ادبیات داستانی فارسی تبدیل شد که با آنچه مردان
مینوشتند تفاوتهای آشکاری داشت، بنابراین میتوان دهه هشتاد را دهه آغاز زنانه
نویسی نامید.

نتیجه گیری: از مهمترین نتایج این پژوهش
این است که، در عرصه
ادبی، دوره بعد از انقلاب اسلامی را میتوان دوره تثبیت جایگاه زنان در حوزه داستان
نویسی به شمار آورد. زنان نویسنده در این سالها، علاوه بر رشد کمی آثارشان، با آزمودن فرمها و
مضامین نو، موجب رشد کیفی این آثار گردیدند.

%U https://bahareadab.com/article_id/928