%0 Journal Article
%T سبک شناسی طنز صائب تبریزی 
%J Journal of the stylistic of Persian poem and prose (JSPPP) 
%I بهار ادب
%Z 3060-5660
%A Sadra  Ghaedali
%A Hamid  Tabasi
%A Abolghasem Radfar
%D 2020
%\ 0000/00/00
%N 48
%V 13
%P 157-176
%K Saeb
%K  Indian Style
%K  criticism
%K  satire
%K  Sociology of literature
%X سبک طنز پردازی صائب، حاصل محیط
اجتماعی حاکم بر عصر صفوی است. وی شاعر و منتقد باورمندی است که طنز را به عنوان
سلاحی کارآمد در جهت اعتراض و انتقاد از ناهنجاریهای جامعه خود به کار برده است.
طنزهای صائب از منظر سبک شناسی بیشتر، نتیجه محتوا و بلاغت اشعار اوست. انتقادهای
صائب از نظر محتوا درون گرا میباشد و ذهن وی با آفاق و سطح پدیده ها ارتباط برقرا
میکند تا بتواند مفاهیم عمیق ذهنی و انفسی را به تصویر بکشد. وی منتقد و اصلاحگری
است که با طنز خود در پی تحقیر و بی ارزش جلوه دادن مقام و منزلت افرادی است که در
تیررس نیشخند او قرار گرفته اند. در واقع او علاوه بر طعنه نسبت به ویژگیهای درونی
افراد، به تحقیر و بی ارزش نشان دادن ظواهر بیرونی نظیر: وسایل و پوشاک زاهدان نیز
میپردازد. زبان انتقادی او عفیف و متعالی است. مهمترین شگردهای طنزآفرینی او شامل؛
پارادوکس، ارسال مثل، تناقض، تمثیل، ایهام، حسن تعلیل، تلمیح، استعاره و کنایه
میباشد. روش پژوهش ، توصیفی - تحلیلی میباشد. در این مقاله به دنبال پاسخ به این
سوال هستیم که سبک طنز پردازی صائب از جهت فکری و سطح ادبی به چه میزان در مبارزه
شاعر با نابسامانیهای اجتماعی تأثیر داشته است؟
%U https://bahareadab.com/article_id/919