%0 Journal Article
%T معرفی نسخه خطی «مفاتیح القلوب و مصابیح الغیوب» خواجوی کرمانی و سیری در سبک شعری آن
%J Journal of the stylistic of Persian poem and prose (JSPPP) 
%I بهار ادب
%Z 3060-5660
%A Mahdieh Mansuri
%A Soheyla Musavi Sirjani
%A Mahdi Mahuzi
%D 2019
%\ 0000/00/00
%N 44
%V 12
%P 251-271
%K Mesabih al-Kallub and Mofatih 
%K  Khajavi Kermani
%K  manuscript
%K  literary style
%K  mysticism.
%X نسخ خطی شامل اطلاعات
تاریخی و ادبی و عرفانی ارزشمند، برای پژوهشگران ادبی است. و بطور خاص، یکی از این
نسخ (با عنایت به چهار نسخه صحیح مورد استناد) اثر ارزشمند «مفاتیح القلوب و مصابیح
الغیوب» خواجوی کرمانی(م:750) است. مفاتیح القلوب و مصابیح الغیوب اثری است منظوم در
قالب مثنوی که شامل بیست و هشت باب و پنج فصل است؛ در سال 747 به اتمام رسیده است و
خواجو آن را به نام امیر مبارز‌الدین نگاشته است و ختم و تقدیم آن را به شاه منصور
اختصاص داده است. ساختار منظومه و شیوه بیان مطالب در آن جالب توجه و در بعضی
موارد بدیع است. شاعر در کنار اشعار جدید که سروده است؛ ابیات نغز و ناب خود را در
موضوعات گوناگون از دیگر آثار خود گلچین کرده و در این اثر گنجانده است. زبان شعر
در مفاتیح القلوب و مصابیح الغیوب زبان پارسی با محتوای غزلی عاشقانه و عارفانه و استادانه و روان است. گرایش
شاعر به ترکیب سازی و نقش آن در تکوین فرم سخن چشمگیر است. از بُعد تخیل، کثرت
تصویر و استعاره و تشخیص بر دیگر گونه
ها غلبه دارد. ساختار عرفانی این سندِ برجسته، قابل تأمل است و همچنین ارزش ادبی و
عرفانی آن در خور پژوهش است. بررسی دقیق این اثر تصحیح کاملتری از ابیات شناخته
شده و ابیات نویافته این شاعر به دست میدهد.
%U https://bahareadab.com/article_id/794