%0 Journal Article
%T تحلیل نشانه های لفظی و معنایی اشعار شمس طبسی
%J Journal of the stylistic of Persian poem and prose (JSPPP) 
%I بهار ادب
%Z 3060-5660
%A Saiedeh Hajizadeh
%A Saied Hatami
%A Hamid Jafari GharyehAli
%D 2018
%\ 0000/00/00
%N 38
%V 10
%P 0-0
%K Divan-e Shams Tabassi
%K  internal and external structu
%K  stylistics
%K  themes and meanings
%X شمسالدّین محمّدبن عبدالکریم طبسی از شعرای شاخص قصیدهسرای اواخر قرن ششم و اوایل قرن هفتم هجری است. اگرچه به دلل قرار گرفتن شهرت او در پرتو شهرت شاعران ی شهر معاصرش چون سنای، عطار، انوری، خاقانی، مولوی و سعدی، دیگر مجالی برای نمود یی این شاعر باقی نماندهاست؛ امّا او به سیاق شاعران اواخر قرن ششم و پیروان سبک انوری، در آوردن ترکیبات خاص و مبتکرانه، استفاده از ا ماژهای شعری و آوردن مضامین دقیق و ی لطیف تبحّر زیادی داشتهاست؛ تا جایی که آفرنش و خلق تصاور شاعرانه و تناسب همگون یی در ساختار و زبان، میتواند شعر او را در ردف شعر شاعران توانمند قرن ششم و هفتم قرار ی دهد، هدف از این پژوهش نشان دادن جایگاه شمس طبسی در قصیدهسرایی و بررسی ویژگیهای سبی شعر اوست. حاصل پژوهش نشان میدهد که وی در خلق ترکیبات نوآیین و ک تازه، شاعری توانا بوده و پویایی تصاویر شاعرانۀ او نه در سطح عمودی کلام؛ بلکه در زنجیرۀ همنشینی یا سطح افقی کلام بارز است.
%U https://bahareadab.com/article_id/29