%0 Journal Article
%T بررسی شگردهای هنجارگریزی نحوی پسانیمایی در شعر شاعران شاخص دهه هفتاد
%J Journal of the stylistic of Persian poem and prose (JSPPP) 
%I بهار ادب
%Z 3060-5660
%A Amir Salajqeh
%A Mansour Nikpanah
%A Mostafa Salari
%D 2025
%\ 2025/03/28
%N 113
%V 18
%P 29-53
%K Syntactic non-normativity
%K  poetry of the seventies
%K  Babachahi
%K  Yeda...Royaei.
%X زمینه و
هدف:
تحولات شعری در ایران بنا به اقتضای زمانی و مکانی ابداعاتی را در ادبیات ایجاد
نموده که این هنر را از تکرارپذیری و رخوت رهایی داده است.
در دوران معاصر این تحولات از سده به دهه کاهش یافته و شاهد تنوع سبکها و موجها
ادبی در شعر هستیم. یکی از این دهه های فعال ادبی ایران دهه هفتاد است. شعر نو پس
از نیما با نوآوریها و گرایشاتی روبرو
میشود که هر یک از ابداع کنندگان مدعی ثبت شعر با ویژگیهای نوین هستند.
دههه هفتاد دوره یی است که شعرای مختلف تلاش می نمایند ابداعات نوینی در شیوه 
نیمایی ابداع نمایند. در همین راستا سروده های باباچاهی، احمدی، صالحی، رویایی و
عبدالملکیان را مد نظر قرار داده ایم.

روشها: روش
تحقیق در این پژوهش از نوع توصیفی تحلیلی بوده و با روش مطالعه کتابخانه ای اقدام
به تدوین مطالب نمودیم. 

یافته ها: محققان
پنج شاخص را جهت نقد و بررسی اشعار منتخب شعرای مورد نظر از منظر هنجارگریزی نحوی
در نظر گرفتند. ماحصل تحلیل این سروده ها نشان داد در پارامترهای هنجارگریزی نحوی
باباچاهی نسبت معاصران دست بالاتر را دارد.

نتیجه گیری: با بررسی شعر این شاعران در پنج شاخص مورد نظر، در حذف ارکان فاصله 
باباچاهی با هعصرانش معنادار و چشمگیر است. در جا به جایی ارکان هر پنج شاعر نزدیک
به یکدیگر حرکت میکنند. در کاربرد ضمیر مفعولی باباچاهی در صدر نمودار قرار
میگیرد. در جملات ناقص شاهد فاصله معنادار باباچاهی با معاصرانش هستیم. در قسمت
تکرار و تقابل باباچاهی همچنان در صدر پارامتر مورد نظر قرار دارد.
%U https://bahareadab.com/article_id/1866