%0 Journal Article
%T روشهای تلفیق عبارتها و اشعار عربی با متن فارسی در تاریخ جهانگشا و نفثه المصدور
%J Journal of the stylistic of Persian poem and prose (JSPPP) 
%I بهار ادب
%Z 3060-5660
%A Mahsa Rezaei
%D 2018
%\ 0000/00/00
%N 42
%V 11
%P 121-141
%K Nafthat al-Masdur
%K  Jahangosha History
%K  Insertion
%K  Implication
%K  literal relation
%K  Semantic relation
%X کتابهای نفثه المصدور شهاب الدین زیدری و تاریخ جهانگشای عطاملک جوینی از آثارتاریخی- ادبی ارزشمند قرن هفتم هجری قمری هستند. نویسندگان این دو اثر با شگردهای مختلفی از اشعار و عبارات عربی در لابلای نثر فارسی استفاده کرده اند. در این پژوهش ارتباط لفظی و معنوی عبارات عربی با نثر فارسی مورد بررسی قرار گرفت و اینکه عبارات عربی چه جایگاهی در کلام داشته و با چه شیوه ای با متن فارسی تلفیق یافته است؟ نتایج پژوهش به خوبی نمایان ساخت که عبارات عربی در دو کتاب نفثه المصدور و تاریخ جهانگشا از سویی میتوانند ارتباطی لفظی با متن فارسی برقرار کنند که این ارتباط به دوشکل نمایان است: نخست آنکه عبارات و اشعار عربی به عنوان قسمتی از کلام در جمله، جایگاه نحوی چون نهاد،مفعول،مسند،مضافٌ الیه،قید ، متمم و شبه جمله اخذ میکنند و دوم اینکه از حیث بلاغی با یکی از مقوله های بلاغت مانند: تشبیه، تمثیل،کنایه، ایهام،ایجاز ،مناظره و... جلوه گری میکنند و از سوی دیگر تضمینهای عربی به خوبی توانسته اند ارتباطی معنایی با نثر فارسی به روشهای مختلفی چون تتمیم،تأکید، تنظیر ،توصیف،ملخّص و حلّ معانی برقرار کنند.
%U https://bahareadab.com/article_id/752