%0 Journal Article
%T بررسی مقایسهای تشبیه جنگاوران به حیوانات در ایلیاد هومر و شاهنامه فردوسی
%J Journal of the stylistic of Persian poem and prose (JSPPP) 
%I بهار ادب
%Z 3060-5660
%A Mohammad Asadi
%A Hojjatoleh Gh Moniri
%A Parvin Rezaei
%A Ali Amini
%D 2024
%\ 2023/12/03
%N 100
%V 17
%P 1-23
%K Epic
%K Iliad
%K Shahnameh
%K Simile
%K the warriors
%X زمینه
و هدف: ادبیات حماسی در سراسر جهان شرح دلاوری‌ جنگجویان است. ایلیاد هومر
و شاهنامه فردوسی از شناخته ‌شده ترین حماسه های جهان هستند. در این پژوهش توصیفها
و تشبیهات حیوانی که در نبردها در مورد جنگاوران پیروز، تا سرود پانزدهم ایلیاد و
دفتر نخست شاهنامه، به کار برده شده، مورد مقایسه قرار گرفته است. این حیوانات
شامل شیر، پلنگ، گرگ، گراز، سگ شکاری، گاو،
قوچ، اسب، پیل، کرگدن، نهنگ و اژدها بودند.

روشها: این پژوهش با روش تحقیق توصیفی-تحلیلی انجام شده است.

یافته ها: بررسی دو اثر حماسی مورد پژوهش نشان میدهد که هر دو اثر به میزان
بسیار از تشبیه جنگاوران به جانوران استفاده کرده اند و بعضاً شیوه هایی مشابه را
برای توصیف و تشبیه پهلوانان به جانورانی خاص به کار برده اند.

نتیجه گیری: در بررسی توصیفهای حیوانی جنگاوران شجاع، سه گروه حیوانات وحشی
(درنده و غیردرنده)، حیوانات اهلی و حیوانات اسطوره ای داشتیم. حیوانات وحشی
درنده، شیر، پلنگ، گرگ و نهنگ (تمساح)؛ حیوانات وحشی غیردرنده گراز، پیل و کرگدن؛
حیوانات اهلی سگ، گاونر، قوچ و اسب بودند و تنها حیوان اسطوره ای اژدها بود. از
حیوانات درنده شیر و پلنگ و گرگ در هر دو حماسه مشترک و نهنگ مختص شاهنامه است.
حیوانات وحشی غیردرنده، گراز مختص ایلیاد و پیل و کرگدن مختص شاهنامه است. حیوانات
اهلی همه مختص ایلیاد و حیوان اسطوره ای مختص شاهنامه است. هر دو حماسه توصیفهای
شیر، پلنگ، گراز و گرگ به کار رفته اند. این حیوانات در همه جا با رفتار یکسانی
شناخته شده و به همین دلیل در مقام توصیف نیز کاربرد یکسانی در هر دو حماسه داشته اند.
پیل و کرگدن بومی آسیا و آفریقا هستند به همین دلیل تنها در شاهنامه به کار رفته اند.
استفاده از حیوانات اهلی به دلیل تفاوت فرهنگی بوده است و به همین دلیل در شاهنامه
برای جنگاوران این‌گونه توصیفها استفاده نشده است. همچین تشبیه جنگاور به اژدها
تنها در شاهنامه وجود دارد.
%U https://bahareadab.com/article_id/1665