%0 Journal Article
%T کارکردهای بیانی، زبانی و بلاغی «حسن طلب» در شعر قاآنی شیرازی
%J Journal of the stylistic of Persian poem and prose (JSPPP) 
%I بهار ادب
%Z 3060-5660
%A Kazem JafariNik
%A Manouchehr Tashakori
%A Mohammadreza Salehi Mazandarani
%D 2024
%\ 2023/08/11
%N 98
%V 17
%P 269-293
%K Qaani Shirazi
%K  innovative science
%K  beauty seeker
%K  irony
%K  prayer
%X هدف و زمینه: قاآنی شیرازی از شاعران صاحب سبک در دورۀ بازگشت ادبی است. ازآنجا
که وی شاعری ستایشگر بوده که شعر خود را به ستایش وطلب اختصاص داده، از این رو
پژوهش حاضر به این امر میپردازد که قاآنی با کدام شیوه های هنری،«تلخی زهرِ طلب»
را ابتدا برای خود و سپس برای دیگری شیرین میکرده است و در این زمینه چه ابتکاراتی
دارد.

روش تحقیق: پژوهش پیش رو، مطالعه ای نظری است که
به روش کتابخانه ای و شیوۀ توصیفی- تحلیلی انجام شده است.

یافته ها: بررسی شعرقاآنی از نظر کاربرد شیوه های هنری در بیان آرایۀ حسن طلب، میزان توانایی و خلاّقیت وی را در
کاربرد این آرایۀ بدیعی، بخوبی نشان میدهد. از سویی با بررسی این آرایه در شعر
قاآنی میتوان پی برد که وی تا چه اندازه پیرو و پایبند سنّتهای ادبی، بویژه در
مدیحه سرایی بوده است. تنوّع شیوه های هنری
حسن طلب در دیوان قاآنی، نشان از آن دارد که او به این آرایه و چگونگی بیان
آن، توجّهی خاص داشته و بر اساس مقتضای حال، مخاطب و مطلوب، از آن برای حسن معاش،
بهره ها برده است. 

نتیجه گیری: قاآنی ضمن بهره مندی از انواع شیوه های بیانی و زبانی چون دعا،
ستایش، تعریض، خودستایی و... در استفاده از آرایه حسن طلب، که در اشعار شاعران سبک
خراسانی و عراقی نیز کاربرد فراوان داشته- حسن لطف و لطف تحسین ممدوحان خود را بر می انگیخته
است. عمدۀ
شیوه های بیان طلب در دیوان وی نیز در
پیوند با قالب قصیده است که حاصل شناخت او از ظرفیّت این قالب شعری برای بیان طلب
است. به علاوه با ساخت شکنی قالب قصیده از
مدح به تغزّل و با قصد طلب، به شکایت و حسب حال و برعکس گریز زده و مضامین مختلفی
را باهم درآمیخته است.
%U https://bahareadab.com/article_id/1647