%0 Journal Article
%T تحلیل و واکاوی سبک فکری و ایدئولوژی شاعران غزلسرای معاصر (مطالعۀ موردی: غزلیّات محمّدعلی بهمنی، حسین منزوی، سیدحسن حسینی، هوشنگ ابتهاج، فاضل نظری و قیصر امین‌پور)
%J Journal of the stylistic of Persian poem and prose (JSPPP) 
%I بهار ادب
%Z 3060-5660
%A Rafat Parvizi
%A Abdolreza Modareszadeh
%A Mohammad Salamatian Ghamsari
%D 2024
%\ 2023/06/22
%N 96
%V 17
%P 55-81
%K stylistics
%K  intellectual and ideological style. Contemporary lyric. Gha
%X زمینه و هدف: پس از انقلاب اسلامی، تحوّلات شگرفی در محتوا و ساختار فکری و سبک
اندیشۀ بسیاری از شاعران معاصر از جمله غزلپردازان رخ داد. تغییراتی که میتوان
ابعاد همه جانبۀ آن را در تأثیرپذیری از مسائل سیاسی، اجتماعی، فرهنگی، اقتصادی
و... در این نوع ادبی بوضوح مشاهده نمود. از این رو غزل با اندکی فاصله گرفتن از
محتوای کلاسیک خود یعنی بیان صرف مضامین عاشقانه، سبکی تازه در فضای فکری جدید
بخود گرفت. در این جستار برآنیم تا با بررسی غزلیّات برجسته ترین غزلسرایان پس از
انقلاب اسلامی بتحلیلی جامع از درونمایۀ اشعار این شاعران و سبک فکری غزل انقلاب
اسلامی دست یابیم. 

روش مطالعه: روش مطالعه در این مقاله توصیفی ـ تحلیلی بشیوۀ مطالعات کتابخانه ای
است. جهت دستیابی به اهداف پژوهش تعداد پنجاه غزل از شش شاعر برجستۀ غزلسرای معاصر
محمّدعلی بهمنی، حسین منزوی، سیدحسن
حسینی، هوشنگ ابتهاج، فاضل نظری و قیصر امین‌پور بلحاظ سبک فکری مورد تجزیه و
تحلیل قرار گرفته است و جهت روشن شدن بحث از میان شاخصه های محتوایی و فکری اصلی
که در غزل این شاعران نمود یافته، به ارائه نمودار و تحلیل آماری نیز پرداخته ایم.

یافته های پژوهش: غزل بعنوان قالب نامیرا و همواره مورد توجّه،
در میان شاعران پس از انقلاب اسلامی نیز بسیار مورد توجّه قرار گرفته است؛ با این
تفاوت که رویکرد غزلسرایان معاصر بویژه شاعران پس از انقلاب اسلامی به این قالب،
تنها رویکرد غنایی و عاشقانه نیست بلکه درونمایه های بسیاری از مضامین دینی،
حماسی، اجتماعی و اعتراضی در قالب غزل منعکس شده است. 

نتیجه گیری: غزلسرایان معاصر بویژه در دوران پس از وقوع انقلاب اسلامی و
رخدادهایی مانند جنگ تحمیلی با تغییر بنیانهای اساسی در درونمایه، مضمون و سبک
فکری غزل، از این قالب در مواردی بجز تغزلات عاشقانه بهره برده اند. رویکردهای
اعتراضی و اجتماعی در غزلیّات قیصر امین‌پور، سید حسن حسینی و هوشنگ ابتهاج نمود
بیشتری دارد و شاعرانی مانند حسین منزوی و فاضل نظری گرچه به منِ اجتماعی توجّه
داشته اند اما همچنان نمودِ من فردی در غزلیّات آنها بیشتر جلوه گر است.
%U https://bahareadab.com/article_id/1609