%0 Journal Article
%T تحلیل و بررسی پیوند بینامتنیت با روایت مدرن در «بوف‌ کور» و «همنوایی شبانۀ ارکستر چوبها»
%J Journal of the stylistic of Persian poem and prose (JSPPP) 
%I بهار ادب
%Z 3060-5660
%A Marjan Hassanpour
%A Nahid Akbari
%A Hesam Ziaee
%D 2024
%\ 2023/03/01
%N 93
%V 16
%P 163-180
%K Modernism. Fiction. Sadegh Hedayat. Reza Ghasemi. intertextu
%X زمینه و هدف: مدرنیسم را میتوان یکی از مهمترین مکاتب ادبیات داستانی معاصر به
شمار آورد. وجه افتراق اصلی مدرنیسم با مکاتب قبل از آن از جمله رئالیسم، پناه
بردن شخصیتهای داستان به دنیای درون است تا جایی که میتوان گفت نویسندۀ مدرن به
جای روایت جهان بیرونی و حوادث و رخدادهای اطراف، تحوّلات و درگیریهای روحی و ذهنی
شخصیتهای داستان را مورد توجه قرار میدهد و به نمایش میگذارد و با شکستن ساختار
روایی و خطی و به کمک جریان سیال روایت، تکثر راوی و... داستان را در خط سیری از
رمانهای گذشته، مؤلفه های گسستگی، سرگردانی، مرگ‌اندیشی، اصالت فرد، تغییر در اصول
اخلاقی و... جلو میبرد. هدف اصلی این جستار بررسی مؤلفه های مدرنیسم در رویکرد
بینامتنی در دو اثر داستانی بوف ‌کور از صادق هدایت و همنوایی شبانۀ
ارکستر چوبها اثر رضا قاسمی میباشد.

روش مطالعه: روش تحقیق در این مقاله، توصیفی-تحلیلی بر مبنای یافتن مؤلفه های
مدرنیستی به روش بینامتنیت در بررسی تطبیقی دو رمان همنوایی شبانۀ ارکستر چوبها
و بوف‌ کور بصورت کتابخانه ای و با استفاده از تکنیک تحلیل محتوا میباشد. 

یافته ها: دو داستان مدرن بوف کور و همنوایی شبانۀ ارکستر چوبها گزاره هایی چون
اصالت فرد، پوچ‌انگاری، هویت‌باختگی، از هم گسسته شدن نظام روایی، جریان سیال ذهن
را مورد استفاده قرار داده اند. 

نتیجه گیری: در داستان بوف ‌کور هدایت به گسستن نظام زبانی و مکانی رویدادها
علاقه دارد. تکنیکهایی چون جریان سیال ذهن، تودرتویی و دور باطل، تداعیهای ذهنی
وهم‌آلود و ادغام خاطرات و زمان گذشته، حال و آینده به شکل هذیان‌وار از جمله
شگردهای داستانی او در بوف‌ کور است که در تحلیلی بینامتنی میتوان این طرح روایت
را در داستان همنوایی شبانۀ ارکستر چوبها نیز مشاهده نمود.
%U https://bahareadab.com/article_id/1569