%0 Journal Article
%T بررسی و مقایسۀ مفهوم شادی در شاهنامۀ فردوسی و اشعار فرخی سیستانی
%J Journal of the stylistic of Persian poem and prose (JSPPP) 
%I بهار ادب
%Z 3060-5660
%A Ali Alborz
%A Maryam Jafari
%A Mohsen Poormokhtar
%D 2024
%\ 2023/02/12
%N 93
%V 16
%P 63-86
%K Khorasani style
%K  happiness
%K  Ferdowsi
%K  Farrokhi.
%X زمینه و هدف: پژوهش حاضر به بررسی عنصر شادی در اشعار فردوسی و مقایسۀ آن با
اشعار فرخی سیستانی میپردازد و هدف از انجام آن، آشنایی با مضامین شادی در اشعار
شاعران مذکور و مقایسۀ اجمالی دورۀ سامانیان با غزنویان از این حیث میباشد. انعکاس
بسیار زیاد شادخواری و شاد زیستن توسط شاعران مذکور و ممدوحان آنها و توصیۀ مردم
به شادی از اهمّ دلایل پرداختن به موضوع حاضر میباشد. 

روش مطالعه: برای انجام این پژوهش ابتدا تمامی دیوانهای شاعران مذکور مطالعه و
سپس تمام ابیاتی که در حوزۀ مورد مطالعه مربوط به شادی بود استخراج و برگه نویسی
شد؛ سپس اشعار طبقه بندی شده و بر اساس ساختار محتوا با کمک منابع علمی مرتبط با
موضوع پژوهش مورد تجزیه ‌و تحلیل قرار گرفت. این تحقیق با استناد به منابع
کتابخانه ای و روش توصیفی-تحلیلی انجام شده است.

یافته ها: بسامد مضامین شادی در شاهنامۀ فردوسی بسیار بیشتر از مضامین شادی در
دیوان فرخی است.

نتیجه گیری: در بررسی نماد شادی در شاهنامۀ فردوسی و تشابه آن با شعر فرخی،
مضامین و مفاهیمی که بیشتر جنبۀ شادی بیرونی دارند قابل‌ ملاحظه بود؛ امّا شادی در
شعر فرخی از نظر بعضی مفاهیم، بخصوص در زمینۀ مدح، با شادی در شاهنامه متفاوت است.
%U https://bahareadab.com/article_id/1564