%0 Journal Article
%T بررسی و تحلیل مؤلفه های امنیت اجتماعی در حکومت کیخسرو در شاهنامۀ فردوسی با رویکرد به مبانی مکتب کپنهاگ
%J Journal of the stylistic of Persian poem and prose (JSPPP) 
%I بهار ادب
%Z 3060-5660
%A Mohammad Rezazadeh Zovaram
%A Batul Fakhr Islam
%A Reza Ashrafzadeh
%D 2023
%\ 2022/12/11
%N 91
%V 16
%P 121-137
%K Ferdowsi
%K  Shahnameh
%K  KeyKhosrow
%K  social security
%K  identity
%K  Copenhagen school.
%X زمینه و هدف: امنیت بعنوان یکی از مفاهیم کلیدی در آرای صاحب نظران مکتب کپنهاگ،
در دهه های اخیر مورد بازبینی قرار گرفته و توسع معنایی پیدا کرده که ترکیب «امنیت
اجتماعی» از آن جمله است. در این زمینه آنچه مورد تأکید قرار میگیرد، اصل هویت و
شیوه های پاسداری از آن است. در فرهنگ ادبی ایرانیان، شاهنامه فردوسی
بعنوان اصلیترین کتاب حماسی ایرانیان شناخته میشود که در بخشهای گوناگون آن از
مقوله هویت بعنوان زیرمجموعه امنیت اجتماعی سخن به میان آمده و راهکارهای صریح و
غیرمستقیم متنوعی برای حفظ و تقویت مؤلفه های هویت ساز ارائه شده است. از جمله در
دوران زمامداری کیخسرو که یکی از دغدغه های مردم، توانایی یا عدم توانایی شاهان در
تأمین امنیت و هویت سازی بوده است. مسئله و هدف تحقیق حاضر، بررسی اقدامات این شاه
در راستای برقراری مؤلفه های امنیت اجتماعی در مرزهای کشور با تأکید بر مقوله هویت
است. 

روش مطالعه: مقالۀ حاضر با استناد به منابع کتابخانه ای و روش توصیفی-تحلیلی
تدوین شده است. 

یافته ها: اصلیترین مؤلفه های امنیت اجتماعی در این دوره از پادشاهی عبارت است
از: تلاش
برای دفع تهدیدهای نظامی و غیرنظامی؛ تأمین هویت
گروهی و امنیت اجتماعی؛ برقراری امنیت
اجتماعی با ایجاد تمایز میان «ما» و «آنها»؛ پاسداشت
پیوندهای مشترک میان اعضای جامعه؛ برقراری امنیت
مالی، جانی و سیاسی برای شهروندان.

نتیجه گیری: کیخسرو از شاهان هویت ساز و امنیت آفرین در تاریخ ایران کهن است. او
با اراده ای کم نظیر، شرایط نامطلوب سیاسی و بحرانهای اقتصادی، اجتماعی، نظامی و
فرهنگی را، که برآیند کشورداری کیکاووس بوده است، به شکل مطلوب و خوشایند تغییر
داد.
%U https://bahareadab.com/article_id/1536