%0 Journal Article
%T بازتاب نیازهای بنیادین انسان در اشعار مهدی حمیدی شیرازی و فریدون مشیری با تکیه بر نظریۀ انتخاب ویلیام گلسر
%J Journal of the stylistic of Persian poem and prose (JSPPP) 
%I بهار ادب
%Z 3060-5660
%A Fatemeh Bahar
%A Vajiheh Turkmani Barandozi
%A Koros Karimpasandi
%A Ahmad Karimi
%D 2023
%\ 2022/12/06
%N 90
%V 16
%P 39-55
%K basic needs
%K  choice theory
%K  Glaser
%K  Hamidi Shirazi
%K  fereydoun Moshiri
%X زمینه و هدف: بی‌تردید دغدغۀ هر انسانی در زندگی رسیدن به
دنیای مطلوبی است که آن را در ذهن خود میپروراند و برای دستیابی به آن، در صدد رفع
موانع برمی‌آید. از جمله موانعی که با برداشتن آن رسیدن به زندگی مطلوب میسر خواهد
شد، نیازها هستند. لذا این انگیزه انسان را به سوی شناخت و ارضای نیازهایش راهبر
خواهد شد. ویلیام گلسر از روانشناسانی است که نظریه ای مبتنی بر کنترل درونی، به
نام نظریۀ انتخاب را ارائه داده و در آن پنج نیاز بنیادین انسان را که شامل بقا،
عشق، قدرت، آزادی و تفریح است مطرح نموده و معتقد است هر رفتاری که از انسان سر
میزند در جهت ارضای این پنج نیاز است. با توجه به رابطۀ عمیق ادبیات غنی فارسی و
علم روانشناسی میتوان آثار ادب فارسی را بر اساس نظریه های مطرح دنیا مورد تحلیل و
بررسی قرار داد. هدف از این تحقیق بررسی نیازهای بنیادین انسان در اشعار مهدی
حمیدی شیرازی و فریدون مشیری با تکیه بر نظریۀ انتخاب گلسر میباشد.

روش مطالعه: پژوهش حاضر مطالعه ای نظری است که با ابزار فیش‌برداری و مراجعه به منابع کتابخانه ای، به روش توصیفی-تحلیلی انجام شده است. جامعۀ
مورد مطالعه کتاب اشک معشوق، مجموعه اشعار حمیدی شیرازی از انتشارات صدای
معاصر و بازتاب نفس صبحدمان، کلیات اشعار فریدون مشیری از نشر چشمه است.

یافته ها: مطالعۀ اشعار حمیدی شیرازی و مشیری نشان میدهد نیاز عشق بیش از سایر
نیازها در اشعارشان نمود یافته است. همچنین شواهدی مبنی بر نیاز بقا، قدرت، آزادی
و تفریح در اشعار دو شاعر قابل ‌مشاهده است که بیانگر توجه آنها به ارضای این
نیازها در انسان بوده است. در شعر حمیدی با توجه به صراحت گفتارش، و آنچه خود در
باب دلدادگیش بیان داشته، این نتیجه حاصل میشود که پرداختن به هر یک از نیازها و
ارضای آنها اغلب در گرو توفیق او در روابط عاشقانه اش بوده است؛ در مقابل مشیری در
بیان احساسات و ابراز نیازهای درونی از دایرۀ منِ شخصی شاعر فراتر رفته و ارضای هر
نیاز را برای همگان بایسته و شایسته میداند.

نتیجه گیری: حمیدی شیرازی و مشیری در آفرینش آثار منظوم خود، تحت تأثیر عواملی
بودند که ارتباط مستقیم با درونیات آنها داشته و همین امر سبب شده نیازهای بنیادین
انسان در اشعارشان مجال بروز یابد.
%U https://bahareadab.com/article_id/1517