%0 Journal Article
%T فرم و فرم‌گریزی در غزل پست‌مدرن فارسی
%J Journal of the stylistic of Persian poem and prose (JSPPP) 
%I بهار ادب
%Z 3060-5660
%A Yasin Kakavand
%A Nahid Azizi
%A Mohammad Reza Rouzbeh
%A Hojatolah Gh Moniri
%D 2023
%\ 2022/09/08
%N 89
%V 16
%P 213-230
%K Form
%K  Form avoidance
%K  postmodern sonnet
%K  The seventies
%K  norm avoidance
%X زمینه و هدف: فرم نظم و شکلی است که در بیان محتوای اثر ادبی و هنری به کار
میرود. فرم‌گریزی در شعر، فاصله ‌گرفتن از جلوه ها و اصول نظم و برهم‌ زدن و
گسیختن بافت و معنای شعر است. هدف
پژوهش حاضر این است که مؤلفه های فرم‌گریزی را در غزل پست‌مدرن بررسی و
معرفی کند.

روش مطالعه: برای شناخت پیوند ادبیات در عصرهای گوناگون
و میزان تغییرپذیری و تولید انواع قالبها و
ناهنجاریهای ادبی، این مطالعه با روش تحلیلی و مقایسه ای انجام شده است. جستار
حاضر با استفاده از مطالعات کتابخانه ای، غزلیات پست‎مدرن شاعران محمدسعید میرزایی، سیدمهدی موسوی،
آزاده بشارتی، وحید نجفی، بهمن انصاری، اصغر معصومی، فاطمه اختصاری و الهام میزبان
را بطور موردی بررسی نموده است.

یافته ها: در بخش زبانی و ادبی نشانه‏های غزل پست‌مدرنیسم در اشعار بشارتی،
نجفی، میرزایی، موسوی، اختصاری، انصاری، و میزبان بصورت دستکاری ردیف و قافیۀ غزل،
بکارگیری کلمات خودساخته، نامفهوم و بیگانه، تصویرسازیهای عجیب و بدیع، بیان تخیل
و خواستۀ شاعر، انحراف از قواعد نحوی، آوایی و نوشتاری و دستور زبان فارسی است.

نتیجه گیری: شاخصترین شگردهای فرم‌گریزی در غزل پست‌مدرن گسیختگیهای آوایی و
زبانی، گسیختگیهای تصویری، زبان‏پریشی، شکستن مرز میان حقیقت و وهم، تغییر ناهنجار
قافیه و ردیف و نحو همراه با نوآوری هستند که برای مبارزه با سنت و بیانِ بهتر و
راحتتر مقصود و معنی ذهنی به کار گرفته میشوند.
%U https://bahareadab.com/article_id/1511