%0 Journal Article
%T گریزانی از ادبیات اعتراضی - انتقادی و سیاست‌ورزی در سبک هندی
%J Journal of the stylistic of Persian poem and prose (JSPPP) 
%I بهار ادب
%Z 3060-5660
%A Ali Asmand Joonghani
%A Fatemeh Zahra Ishaqi
%A Mohammad Reza Masoumi
%D 2023
%\ 2022/09/19
%N 89
%V 16
%P 19-35
%K Indian style
%K  politics
%K  critical and protest poetry
%K  Safavid period
%K  poets
%X زمینه
و هدف: شعر سبک هندینمونه ای از سرایش شعر در ادبیات فارسی است که از قرن نهم تا قرن سیزدهم هجری امتداد داشته است. این سبک
به دلایلی که در این جستار به آن خواهیم پرداخت، غیرسیاسیترین دورۀ شعر در ادبیات
ایران محسوب میشود. در این پژوهش تلاش شده است به علل
گریزانی از ادبیات انتقادی و سیاسی در سبک هندی دست یابیم.

روش مطالعه: این مقاله مطالعه ای نظری است با ابزار تحقیق کتابخانه‎ای و
روش توصیفی-تحلیلی، که محتوای انتقادی و اعتراضی شعر سبک هندی را مورد تجزیه ‌و تحلیل
قرار داده است.

یافته ها: از مهمترین عواملی که در این دوره به گریزانی از اعتراض
منجر شده است، یکدست شدن نهاد قدرت و سیاست، اقتدار حکومت صفوی، مذهب و سختگیریهای مربوط به آن، ترس از
حکومتیان، سفر به هند، راهیابی و نفوذ زبان فارسی در
هندوستان، نوع قالب ادبی و تغییر آن از قصیده به غزل، زمینه های تفکر متصوفه و
انزواطلبی، سرایش شعر از سوی برخی غیرایرانیان و دهها عامل بزرگ و کوچک دیگر از جمله نبود انگیزه در بیان اعتراض، را میتوان نام برد.

نتیجه گیری: ادبیات این دوره به دور از اندیشه‎های اعتراضی و
انتقادی بوده و شاعران به دلایل ذکرشده، توجهی به موضوعات سیاسی نداشته اند؛
درنتیجه ادبیات سبک هندی ازلحاظ رویکرد سیاسی متمایز با دیگر دوره های ادبی بوده
است.
%U https://bahareadab.com/article_id/1501