%0 Journal Article
%T تحلیل اشعار سروش اصفهانی براساس نظریۀ تخیلات ژیلبر دوران
%J Journal of the stylistic of Persian poem and prose (JSPPP) 
%I بهار ادب
%Z 3060-5660
%A Afshin Moradi
%A Moradof Alamjan
%D 2023
%\ 2022/06/08
%N 86
%V 16
%P 15-27
%K Soroush Esfahani
%K  Gilbert Duran
%K  literary level
%K  Imagination system
%X زمینه و هدف:
تخیل در تمام جنبه های خود این ظرفیت را دارد تا نشان‌دهنده شبکه ای از تصویرهای
ذهنی شاعر یا نویسنده باشد. ژیلبر دوران، نظریه پرداز معاصر، براساس ارائه یک
الگوی تکمیلی، نظام تخیلی و نمادپردازی را به دو منظومه روزانۀ تخیلات و منظومه شبانۀ
تخیلات تقسیم کرده است. او در منظومه روزانه تخیلات دو رویکرد را ارائه میدهد؛
تصاویری که تداعی کننده روشنی، زندگی و مثبت‌اندیشی است و از آن بعنوان تصاویری با
ارزشگذاری مثبت یاد میکند و تصاویر نمادهایی که تداعی‌کننده تاریکی، مرگ و افکار
منفی است و از آن بعنوان تصاویر با ارزشگذاری منفی نام میبرد. منظومه شبانه تخیلات
نیز تصاویری تلطیف‌یافته از همان منظومه روزانه تخیلات است. این پژوهش با بررسی
نمونه هایی از اشعار سروش اصفهانی به واکاوی نظام تخیلات شاعر میپردازد تا از این
بستر به سطح ادبی و شبکه معنایی تصاویر دست یابد. 

روش مطالعه: این جستار به شیوه تحلیلی- توصیفی و
با استفاده از منابع کتابخانه ای بر محور نقد و نظریه تخیلات ژیلبر دوران انجام
شده است. 

یافته ها: در اشعار سروش، تخیل، بخش قابل‌توجهی
از تصویرسازیهای شاعر را به خود اختصاص داده است. هرچند بکارگیری این عنصر در خدمت
مدح و ستایش افراد سیاسی و حکومتی بوده است اما میتوان از طریق بررسی این تصاویر
به زیرلایه های نظام تخیلی شاعر دست یافت.


نتیجه گیری: نتایج حاصل از
این پژوهش حاکی از آن است که سروش اصفهانی در ایجاد تصاویر تخیلی، به منظومه
روزانه تخیلات با ارزشگذاری مثبت تمایل بیشتری داشته است. این تمایل تحت تأثیر
زندگی مرفّه شاعر در دربار پادشاهان قاجار بوده است.
%U https://bahareadab.com/article_id/1456