%0 Journal Article
%T نقشمایه های فرسته در شاهنامه
%J Journal of the stylistic of Persian poem and prose (JSPPP) 
%I بهار ادب
%Z 3060-5660
%A Masoud Shafiei
%A Sima Mansoori
%A Masoud Pakdel
%A Mansooreh Tadayoni
%D 2023
%\ 2022/05/21
%N 85
%V 16
%P 51-66
%K messenger(angel)
%K  Shahnameh
%K  motifs
%K  wisdom
%X زمینه و هدف: جستار حاضر به بررسی نقشمایه های اسطوره ای و حماسی فرسته (فرشته) در
شاهنامه فردوسی پرداخته و از کتب پهلوی نیز بعنوان مکمل و شاهد بهره گرفته ‌است.
هدف از این پژوهش، ریزنگری در ماهیت اسطوره ای و حماسی فرسته و بررسی تمایز مفهومی
میان کاربرد فرسته در شاهنامه و در منابع شاهنامه بوده است. برای درک عمیق این
تمایزات، ناگزیر به بخش‌بندی انواع کاربرد فرسته روی ‌آورده شده ‌و فرستگانی مینوی
که در تداول عام «فرشته» تعبیر یافته اند در کنار یادکرد صفات و ویژگیهای فرستگان
و انگیزه های ارسال فرسته در حماسۀ ملی بررسی شده ‌است.

روش مطالعه: این پژوهش به شیوۀ کتابخانه ای و به روش توصیفی-تحلیلی بر پایۀ
مقایسه و تفسیر و توضیح صورت پذیرفته ‌است. 

یافته ها: مطالعات و بررسیهای جستار حاضر نشان داده ‌است که برخی صفات و
ویژگیهای فرستگان و اهمیت مضاعف فرسته در حماسه از منابع شاهنامه نظیر آثار پهلوی
و اوستا برگرفته شده ‌است. 

نتیجه گیری: در این مقاله منظور از فرسته، گاه زیوندگان فرامادی است که از سوی
اهورا‌مزدا مأموریت یافته و فرستاده شده اند تا هم جنبۀ یاریگرانه و هم کنشهای
پیام‌رسانی خود را به انجام برسانند. نقشمایه های این فرستگان، الگویی برای
رسولان، پیکها و سفیران جنگی در حماسه های منظوم چون شاهنامه فردوسی است.
%U https://bahareadab.com/article_id/1443