%0 Journal Article
%T تحلیل سبک و معرفی نُسخ خطی مثنوی درّ مکنون از فقیر دهلوی
%J Journal of the stylistic of Persian poem and prose (JSPPP) 
%I بهار ادب
%Z 3060-5660
%A Marzieh Dostani Aliabad
%A Mohammad Hadi Khaleghzadeh
%A Jalil Nazari
%D 2023
%\ 2022/03/13
%N 84
%V 16
%P 1-26
%K Manuscript
%K  Masnavi Dorr Maknoon
%K  Faqir Dehlavi
%K  Stylistic Analysis
%K  Stylistics
%X زمینه و
هدف: فقیر
دهلوی، شاعری شیعی مذهب قرن دوازده هجری قمری و متولد دارالخلافۀ شاه جهان آباد است که مثنوی درّ مکنون از وی بجا
مانده است. این مثنوی عاشقانه، داستان عشق ملیکه، دختر قیصر روم، را به امام حسن
عسکری (ع) بیان میکند. یک نسخۀ کامل متعلق به کتابخانۀ عمومی آیت‌الله گلپایگانی
با کد 58/29 و تاریخ تحریر 1171 هجری قمری از این اثر باقی مانده است که در این
پژوهش ضمن معرفی نسخه، به تحلیل سبک آن پرداخته شده است.

روش
مطالعه: این
جستار با رویکردی توصیفی ـ تحلیلی صورت گرفته است.

یافته ها: بررسی این
مثنوی نشان میدهد شاعر از موسیقی ملایم، همراه با لحن عاطفی و تناسبهای هجایی بحر
هزج در کنار توازن واژه ها برای تقویت زبان غنایی شعر خویش بهره برده است. استفادۀ
متناسب از انواع صور خیال، که رکن اصلی آن را تشبیه شکل میدهد، در حوزۀ سبک ادبی،
پایۀ هنری این مثنوی را برعهده دارد. زبان شعری او ساده و روان است و برخلاف دیگر
شاعران سبک هندی، از مضمون‌پردازیهای غامض و نازک‌خیالیهای عجیب‌وغریب
در کلام او خبری نیست.

نتیجه گیری: شاعر در روایت
داستان، از عنصر عاطفه و احساس در جهت
ارتقای جنبۀ غنایی مثنوی استفاده کرده است. با اینکه شاعر از صناعات بلاغی برای
زیباسازی و تقویت موسیقی بهره برده، معنا و مفهوم را فدای لفظ نکرده و از کاربرد
واژه های مهجور، کهن و غامض پرهیز کرده و از سبکی سلیس و روان بهره برده است.
باوجوداین بسامد کلمات عربی، بویژه جمع مکسر، در شعر او بسیار زیاد است. در این
اثر عشق زمینی واسطه ای است برای رسیدن به عشق الهی.
%U https://bahareadab.com/article_id/1425