%0 Journal Article
%T نوآوریهای تشبیه در قصاید خاقانی
%J Journal of the stylistic of Persian poem and prose (JSPPP) 
%I بهار ادب
%Z 3060-5660
%A Marzieh Rahmani
%A Hengameh Ashouri
%A Sorayya Razeghi
%D 2023
%\ 2022/01/23
%N 81
%V 15
%P 267-287
%K Khaghani
%K  Simile
%K  Brook-Rose
%K  Realm
%K  Odes
%X زمینه و هدف: تشبیه یکی از ارکان برجسته صور خیال است و بررسی آن در شناخت ویژگیهای
سبکی شاعر تأثیر فراوان دارد. در این مقاله به شیوه تقسیم‌بندی بروک رز -که روشی
دستوری زبان‌شناسی است- به استخراج تشبیهات خاقانی پرداخته شده است تا بتوان به
پاسخ این پرسشها دست یافت: ویژگیهای برجسته ساختاری تشبیهاتِ قصاید خاقانی براساس
طبقه بندی بروک رز چیست؟ قلمروهای اساسی مشبه به ها در قصاید خاقانی کدام عرصه ها
را دربر میگیرد؟

روش مطالعه: توصیفی-تحلیلی است.

یافته ها: بررسی تشبیهات خاقانی بر اساس تقسیم‌بندی پنجگانۀ بروک رز نشان داد بترتیب
روشهای ربطی-اسنادی، اضافی، و اشاره از بالاترین بسامدها برخوردارند؛ بیتردید
پربسامدترین ساختار تشبیهی قصاید خاقانی، ساختار ربطی-اسنادی با مصدر «بودن» (از
نوع مقید) است که در آن «مشبه» به «مشبه به» بطور مستقیم اسناد مییابد. سپس ساختار
اضافی (تشبیهات فشرده) از بسامد بالایی برخوردارند؛ بروک رز استفاده از حرف اضافۀ of انگلیسی را،
که معادل کسره در فارسی است، روشی برای برقراری این پیوند میداند. سپس روش اشاره
قرار میگیرد؛ روش اسلوب معادله از میان انواع روشهای اشاره، بیشترین فراوانی را
داراست؛ روش ربطی با استفاده از فعل «ساختن» از میان روشهای بروک رز، پایینترین
بسامد را دارد. گسترده ترین قلمرو مشبه به در قصاید خاقانی، قلمرو اشیاء است.

نتیجه گیری: خاقانی در میان موارد تقسیم‌بندی بروک رز، در بیشترین ابیات به ترتیب
ممدوح، متعلقات آن و خویشتن را مورد تشبیه قرار داده است؛ «ممدوح» بیش از همۀ
عناصر مورد اسناد و دگرگونی قرار گرفته است؛ سپس «من» شاعر و متعلقات وی در رتبه بندیهای
او حضور پررنگی دارد.
%U https://bahareadab.com/article_id/1392