%0 Journal Article
%T بررسی داستان آفرینش حضرت آدم و حوّا در متون منظوم فارسی (با تأکید بر سده های دهم تا سیزدهم)
%J Journal of the stylistic of Persian poem and prose (JSPPP) 
%I بهار ادب
%Z 3060-5660
%A Ashraf Mahmoudabadi
%A Gholamreza Sotodeh
%A Ali Asghar Babasafari
%D 2023
%\ 2022/01/09
%N 81
%V 15
%P 243-266
%K The story of creation
%K  Adam and Eve
%K  Persian poetry
%K  tenth to thirteenth century
%X زمینه و هدف: داستان آفرینش حضرت آدم و حوّا از موضوعات مهم کتاب مقدس مسلمانان -
قرآن - و اشعار بسیاری از شاعران پارسی‌گو میباشد. قرون دهم تا سیزدهم یکی از
ادوار شعر فارسی است که در آن توجه و اقبال بسیار زیادی به موضوع داستان حضرت آدم
و حوا شده است. هدف اصلی این جستار بررسی نکات و ظرایف مطرح‌شده در این زمینه در
قرون دهم تا سیزدهم در شعر فارسی است. 

روش مطالعه: پژوهش پیش ‌رو به شیوۀ توصیفی ـ تحلیلی و بر مبنای مطالعات کتابخانه ای
و روش سندکاوی انجام شده است. محدودۀ پژوهش شعر شاعران فارسیگو از قرن دهم تا سیزدهم
میباشد. 

یافته ها: توجه به داستان آفرینش آدم و حوّا در شعر برخی شاعران از جمله صفی
علیشاه، فیض کاشانی و صائب تبریزی بسیار بیشتر از سایر شاعران نامدار قرن دهم تا
سیزدهم هجری است. 

نتیجه گیری: شاعران دورۀ یادشده، تصاویر بسیار متنوعی از داستان آفرینش آدم و
حوّا مانند نافرمانی و سجده نکردن ابلیس، خلقت آدم از گِل خشک، خوردن میوۀ ممنوعه،
و داستان مار و طاووس در بهشت را دستمایۀ مضمون‌آفرینی خویش و هنرمندیهای شاعرانه
قرار داده اند.
%U https://bahareadab.com/article_id/1391