%0 Journal Article
%T سیری در شخصیت‌پردازی و مؤلفه های مادری اسطوره در قهرمان زن (با تکیه بر داستانهای سووشون و جای خالی سلوچ)
%J Journal of the stylistic of Persian poem and prose (JSPPP) 
%I بهار ادب
%Z 3060-5660
%A Tahereh Roozbehani
%A Nahid Azizi
%A Hojjatollah Gh Moniri
%D 2020
%\ 2021/08/30
%N 78
%V 15
%P 239-256
%K Characterization
%K  Mother Myth
%K  Suvshun
%K  Jai Khali Salouch
%X زمینه و هدف: شخصیت‌پردازی مهمترین رکن در ادبیات
داستانی امروز است، بطوریکه دیگر ارکان و عناصر مانند حقیقت مانندی، صحنه، فضا، رنگ،
و گفتگو تحت تأثیر ساخت و پرداخت «شخصیت» قوت و قوام پیدا میکنند. از طرف دیگر آنچه
در پرورش عنصر شخصیت در داستانهای مدرن مورد توجه میباشد، بکارگیری مؤلفه های روانشناسانه
است. در این میان آموزه های روانشناسانۀ یونگ (آرکی تایپ= کهن الگوها) بیشترین اثرگذاری
را داشته است. بر همین اساس هدف پژوهش حاضر واکاوی نقش اسطوره- تاریخی مادری قهرمان
زن (با تکیه بر دو رمان معروف سووشون و جای خالی سلوچ، به ترتیب اثر سیمین دانشور و
محمود دولت‌آبادی) است.

روش مطالعه: این پژوهش به شیوۀ توصیفی- تحلیلی و
با استفاده از منابع کتابخانه ای انجام پذیرفته است. محدوده و جامعۀ مورد مطالعه، داستانهای
«سووشون» اثر سیمن دانشور و «جای خالی سلوچ» اثر محمود دولت‌آبادی بوده است.

یافته ها: سیمین دانشور و محمود دولت‌آبادی از
داستان‌نویسان معروف و صاحب سبک معاصر بوده و از این حیث تأثیرات تکنیکی و هنرمندانۀ
فراوانی بر جریان داستان‌نویسی بعد از خود داشته اند. این دو تن در موضوع «شخصیت» و
«شخصیت‌پردازی» بسیار موفق بوده اند؛ بطوریکه خواننده با شخصیتهای قهرمان در داستانهای
آنها همراهی و همذات پنداری میکند و آنچه را بعنوان «پیام» در لابلای رویدادها پیچیده
شده است، به جان و دل میپذیرد. یکی از شخصیتهای برجسته در داستانهای این دو نویسنده،
زن- بویژه در مقام مادری- است.

نتیجه گیری: این دو نویسنده، با وجود تفاوت جنسیتی
که میان آنهاست، در ارائۀ چهره و الگویی حقیقی از زن شرقی- ایرانی (در ابعاد اسطوره ای
و تاریخی) اشتراک نظر داشته و این نقش را، آنگونه که شایستۀ مقام باستانی و تاریخی
این طبقه در مناسبات فرهنگی و اجتماعی تاریخ مورد مطالعه بوده، بتصویر درآورده اند.
%U https://bahareadab.com/article_id/1347