%0 Journal Article
%T ویژگیهای سبکی اشعار امیر معزی
%J Journal of the stylistic of Persian poem and prose (JSPPP) 
%I بهار ادب
%Z 3060-5660
%A Delaram Meshkat Moghaddas
%A Mohammad Hojjat
%A Majid Hajizadeh
%D 2022
%\ 2021/02/06
%N 69
%V 14
%P 53-70
%K Amir Moezi
%K  Stylistics
%K  Fifth century poetry
%K  Praise
%X زمینه و هدف: هریک از گونه های ادبی از
ویژگیهای سبکی خاصی برخوردارند. شناخت سبکی این گونه ها موجب حصول درک درستتری از
آنها خواهد شد. مقالۀ حاضر به بررسی ویژگیهای سبکی اشعار امیرمعزی، بویژه اشعار
مدحی در دیوان او میپردازد و آنها را از نظر سطوح زبانی، ادبی و فکری مورد بررسی
قرار میدهد. منبع مورد استفاده در این بررسی، دیوان اشعار او به تصحیح عباس اقبال بوده
است.

روش مطالعه: این پژوهش با روش توصیفی-تحلیلی انجام شده و
ابزار گردآوری اطلاعات در آن، کتابخانه ای است.

یافته ها: زبان شعری معزی زبانی ساده، روان و فصیح است. معزی
معانی بسیار را در الفاظ ساده و خالی از تکلف ادا میکند و قوت طبع او در آوردن
عبارات سهل و بدون تعقید و ابهام، از قدیم مورد توجه ناقدان سخن بوده است؛ با اینحال
عموم شعرشناسان بدرستی بر این اعتقادند که شعر او از نظر تصویرپردازی در سطح بالایی
قرار ندارد و در واقع تکرار تصاویر شاعران گذشته است.

نتیجه گیری: شعر او از نظر زبانی دارای ارزشهای لغوی و تاریخی
قابل توجهی است. خیل بسیاری از واژه های فارسی در ساختهای صرفی گوناگون در دیوان
او جمع آمده اند. باوجود این، کلمات عربی نامربوط بسیاری نیز، بیشتر بمنظور قافیه پردازی،
در کلام او دیده میشود. در حوزۀ فنون بیانی، صنعت بلاغی اصلی در شعر او تشبیه است؛
با وجود این در شعر او، آرایه های لفظی که به موسیقایی کردن هرچه بیشتر سخن می‌انجامد،
بر آرایه های معنوی غلبه دارد. قالب اصلی اشعار او قصیده است که در مقایسه با قصاید
مدحی شاعران دیگر کمابیش کوتاهتر است. از نظر فکری ،عنصر غالب شعر او مدح بوده و
مضامین اخلاقی و تعلیمی در شعر او بسیار کم است. معزی بجز قصیده، تعدادی غزل،
قطعه، ترکیب‌بند، ترجیع‌بند و رباعی نیز در میان اشعار خود دارد.
%U https://bahareadab.com/article_id/1210