%0 Journal Article
%T جایگاه عرفان در ادبیات ‌منظوم دفاع‌ مقدّس
%J Journal of the stylistic of Persian poem and prose (JSPPP) 
%I بهار ادب
%Z 3060-5660
%A Hakimeh Ghotbinejad
%A Manouchehr Akbari
%A Alireza Hajiannejad
%D 2021
%\ 2021/01/18
%N 66
%V 14
%P 185-204
%K Holy Defense; Mysticism; Poetry;  Holy Defense Literature
%K  Mystical Literature
%X زمینه و هدف: پژوهش حاضر پیرامون جایگاه عرفان در ادبیات منظوم
دفاع مقدّس انجام گرفته است. هدف اصلی پژوهش، پاسخ‌ دادن به این پرسش است که، در
ادبیات منظوم دفاع مقدّس از اصطلاحات و تعالیم عرفانی استفاده شده است یا خیر؛ در
صورت استفاده، نحوۀ استعمال شاعران از اصطلاحات عارفانه چگونه بوده است؟

روش مطالعه: این ‌پژوهش از نوع نظری است، با تکیه بر تحلیل
کیفی محتوا. روش گردآوری داده ها کتابخانه ای است که بر پایۀ مطالعۀ کتابها و
مقاله های مرتبط به موضوع، با استفاده از شیوۀ یادداشت‌برداری، داده های موردنیاز
را بدقّت از منابع، استخراج و ارزیابی کرده است.

یافته ها: از میان اشعار بررسی‌شده، آنهایی که دارای رویکرد
عارفانه بوده اند، استخراج گردید و براساس آن، مشخّص شد که شاعران دفاع‌ مقدّس
اغلب در شعر خود از تعالیم و اصطلاحات عرفانی بهره ‌برده اند، همچنین شاعران به
عرفان عملی و نظری توجّه داشته و موضع‌گیری متفاوتی در برخورد با عرفان اتخاذ کرده اند.


نتیجه گیری: آنچه رهاورد این پژوهش است، قطعیت پیوند بین
عرفان و مفاهیم آن با ادبیات دفاع ‌مقدّس (شعر) است و نیز، این نکته که تنوّع
دیدگاه و تنوّع استعمال در ارتباط با عرفان، توأم با شدّت و ضعف، در اشعار شاعران
مشاهده شده است.
%U https://bahareadab.com/article_id/1181