%0 Journal Article
%T بازتاب روایت‌شناسی نیایش در اشعار شاعران قرن ششم باتکیه بر اشعار «سنایی، نظامی، عطار»
%J Journal of the stylistic of Persian poem and prose (JSPPP) 
%I بهار ادب
%Z 3060-5660
%A Asghar Soleimani
%A Roghayeh Rezaei
%A Nahid Akbari
%D 2021
%\ 2020/09/01
%N 65
%V 14
%P 65-82
%K Cognitive Narrative
%K  Prayer
%K  Sanai
%K  Nezami
%K  Attar
%X زمینه و هدف: روایت‌شناسی از دیدگاه ساختارگرایان به مطالعه
طبیعت، شکل و نقش روایت میپردازد و میکوشد توانایی و فهم متن روایت را نشان دهد.
در همه ادیان آسمانی متناسب با تلّقی و درک انسانها از دین، شیوه هایی برای
رازونیاز با معبود فراهم شده است. شاعران بعنوان دارندگان روحهای لطیف و حساس، در
لابلای اشعار خود مناجاتهایی نغز و دلنشین گنجانده اند که از لطیفترین فرازهای
آثارشان است. دیدگاه روایت‌شناختی نیایش باعث آشنا شدن با جلوه های هنری این نوع ادبی میشود‌ و بر
ارتباطات ممکن میان نیایشها و متن روایی، بویژه «نظم و ترتیب، تداوم و بسامد، وجه
و آوا» میپردازد. جستار حاضر به بررسی جایگاه روایت‌شناسی نیایش‌ در اشعار شاعران (سنایی،
نظامی و عطار) پرداخته است.

روش مطالعه: این پژوهش با روش توصیفی- تحلیلی و با بررسی شماری
از روایتهای نیایش این شاعران براساس مباحث «نظم، تداوم، بسامد، وجه و آوا» در
چهارچوب نظریه روایت‌شناسی است. در آغاز این مباحث مبانی نظری تحقیق، تبیین
میشوند، سپس نمونه های فراوانی از اشعار نیایشی بررسی و ارزیابی میگردند.

یافته ها: شاعران قرن ششم یا همان سبک عراقی، دارندگان روح و
احساسات لطیف و حسّاس شعر فارسی هستند، آنچه در اشعار این شاعران میدرخشد‌،
استفاده از نیایش و مناجات بعنوان گریزگاه احساسی است. نیایش و مناجات، جدا از
بیان کردن احساسات، میتواند ابزاری برای گریز از احساسات، بیان تعلیق، نظم و
ترتیب، تداوم، بسامد، وجه یا آوا باشد.

نتیجه گیری: استفاده از نیایش و مناجات در اشعار این شاعران گاهی
در مفهومی غیر از معنای اصلی خود بکار رفته است؛ اشعار نیایشی این شاعران از طریق
سفر به زمان گذشته و آوردن آن به زمان حال، علاوه بر زیبایی‌آفرینی و تأثیرگذاری،
آدمی را به نامیرایی و تسلط بر زمان، امیدوار میکنند و با تطبیق بین زمان نیایش و
حجم نیایش، با ضرب‌آهنگ و شتابی نسبتاً بالا، موجب رسایی و تأثیر نیایش در ذهن
روایت‌نیوشان میشوند. همچنین رابطه بین دفعات تکرار یک حادثه در داستان و دفعات
روایت شده در اشعار این سه شاعر، بیشتر بصورت بسامد مفرد بیان میشوند. فاصله گیری
سطوح داستان،گزارش و حضور اندک راوی در اشعار نیایشی این شاعران، گاهی سبب شده است
که جزئیات و اطلاعات نسبتاً بیشتری ارائه شوند.
%U https://bahareadab.com/article_id/1163